Emma Navarro

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Emma Navarro
US Open 2023
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats New York, NY, VS
Geboortedatum 18 mei 2001
Woonplaats Charleston, SC, VS
Slaghand rechts[1]
Totaal prijzengeld 1.504.173 US dollar
Coach Peter Ayers[2]
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 180–101
Titels 1 WTA, 7 ITF
Hoogste positie 20e (18 maart 2024)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2024)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2021, 2023)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 24–34
Titels 0 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 231e (29 januari 2024)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2024)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2019, 2021, 2023)
Laatst bijgewerkt op: 20 mei 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Biarritz 2021

Emma Navarro (New York, 18 mei 2001) is een tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Navarro begon op driejarige leeftijd met het spelen van tennis.[1] Haar favo­riete onder­grond is gravel. Zij speelt rechts­handig. Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2015.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 2017 won Navarro met landgenote Chloe Beck het ITF-dubbelspeltoernooi van Charleston (VS).

In 2019 wonnen zij samen het juniorendubbelspeltoernooi van Roland Garros, waar Navarro ook in het meisjesenkelspel de finale bereikte. Dat jaar speelde Navarro ook haar eerste WTA-toernooi (in Charleston) en kreeg zij met landgenote Hailey Baptiste een wildcard voor het US Open.

In augustus 2022 bereikte Navarro de halve finale op het WTA-toernooi van Vancouver – daarmee maakte zij haar entree tot de mondiale top 150 in het enkelspel.

In april 2023 won zij twee ITF-titels – daardoor kwam zij in mei binnen op de top 100. Zij stond in juli voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Båstad – zij verloor van de Servische Olga Danilović. In september bereikte zij de halve finale op het WTA 500-toernooi van San Diego door onder meer top tien-speelster Maria Sakkari te verslaan – door dit resultaat kwam zij binnen op de mondiale top 50 van het enkelspel.

In 2024 veroverde Navarro haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Hobart, door de Belgische Elise Mertens in de finale te verslaan. In maart haakte zij nipt aan bij de top 20 van de wereldranglijst.

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Navarro studeert aan de Duke University.[3] Haar vader Ben Navarro is een Amerikaans miljardair.[4]

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2017 868
2018 763 696
2019 486 444
2020 463 409
2021 233 370
2022 143 1073
2023 38 501

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2021 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open 3R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2019 2021 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open 3R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2024-01-13 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van België Elise Mertens 6-1, 4-6, 7-5 details
verloren finales
1. 2023-07-15 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Servië Olga Danilović 6-7, 6-3, 3-6 details
2. 2024-05-19 Vlag van Frankrijk WTA Parijs Clarins gravel Witte vlag Diana Sjnajder 2-6, 6-3, 4-6 details

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Emma Navarro.