Geklasseerde openbare bibliotheken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een geklasseerde openbare bibliotheek (Frans: Bibliothèque classée (BMC of BIC) is een bijzondere openbare, meestal gemeentelijke of stedelijke bibliotheek in Frankrijk.

Criteria voor het verwerven van het statuut van BMC of BIC[bewerken | brontekst bewerken]

  • Het beheren van fondsen van documenten afkomstig van de confiscaties, in functie van de wet op de scheiding van kerk en staat uit 1905.
  • Een eigen patrimonium beheren dat oud en waardevol is.
  • Een grote bevolking bedienen

Een decreet uit 1897 bepaalde dat de belangrijkste openbare bibliotheken door de minister van onderwijs konden worden geklasseerd. Voor de directie van deze bibliotheken werden hogere eisen gesteld qua opleiding. Ze moesten een bijzondere opleiding volgen inzake hulpwetenschappen voor geschiedenis, literatuur en bibliotheekwezen. De hoofdbibliothecaris werd een staatsambtenaar, terwijl het personeel door de gemeente werd tewerkgesteld.

Uit de ontelbare openbare bibliotheken in Frankrijk werden in 1908 reeds 35 bibliotheken geklasseerd; in 1929 werden dit er 45. In 2019 zijn het er 54. Het voordeel van dit statuut is dat deze bibliotheken gebruik kunnen maken van experten van de staat.

Lijst van de geaccrediteerde bibliotheken als BMC of BIC[bewerken | brontekst bewerken]

Ingedeeld per regio:

Auvergne-Rhône-Alpes[bewerken | brontekst bewerken]

Bourgogne-Franche-Comté[bewerken | brontekst bewerken]

Bretagne[bewerken | brontekst bewerken]

Centre-Val-de-Loire[bewerken | brontekst bewerken]

Grand Est[bewerken | brontekst bewerken]

Alsace-Moselle[bewerken | brontekst bewerken]

Hauts-de-France[bewerken | brontekst bewerken]

Île-de-France[bewerken | brontekst bewerken]

Normandie[bewerken | brontekst bewerken]

Nouvelle-Aquitaine[bewerken | brontekst bewerken]

Occitanie[bewerken | brontekst bewerken]

Pays de la Loire[bewerken | brontekst bewerken]

Provence-Alpes-Côte d'Azur[bewerken | brontekst bewerken]