Glynis Coles
Glynis Coles | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||
Nationaliteit | Verenigd Koninkrijk | |||
Geboorteplaats | Londen[1] | |||
Geboortedatum | 20 februari 1954 | |||
Profdebuut | 1971 | |||
Met pensioen | 1988 | |||
Slaghand | rechts | |||
Totaal prijzengeld | 115.617 US dollar | |||
Profiel | (en) WTA-site | |||
Enkelspel | ||||
Winst-verliesbalans | 33–87 | |||
Titels | 5 | |||
Hoogste positie | 39e (1975) | |||
Grandslamresultaten | ||||
Australian Open | 3e ronde (1973) | |||
Roland Garros | 2e ronde (1974, 1976, 1981) | |||
Wimbledon | 4e ronde (1973, 1975) | |||
US Open | 3e ronde (1976, 1981) | |||
Dubbelspel | ||||
Winst-verliesbalans | 40–81 | |||
Titels | 3 | |||
Hoogste positie | 212e (1984) | |||
Grandslamresultaten | ||||
Australian Open | kwartfinale (1973, 1975) | |||
Roland Garros | kwartfinale (1975, 1976, 1981) | |||
Wimbledon | kwartfinale (1975, 1978) | |||
US Open | kwartfinale (1975) | |||
Gemengd dubbelspel | ||||
Winst-verliesbalans | 3–4 | |||
Grandslamresultaten | ||||
Roland Garros | 1e ronde (1976, 1981) | |||
Wimbledon | 3e ronde (1973, 1975) | |||
Laatst bijgewerkt op: 12 augustus 2022 | ||||
|
Glynis Coles (Londen, 20 februari 1954[2]) is een voormalig tennisspeelster uit het Verenigd Koninkrijk. Coles speelt rechtshandig. Zij was actief in het internationale tennis van 1971 tot en met 1988.
Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]
Reeds op vijftienjarige leeftijd, in 1969, werd Coles gesignaleerd op Britse tennistoernooien, zoals de Cumberland Hard Court Championships op de Cumberland Club in de Londense wijk Hampstead, waar zij in het voortoernooi werd uitgeschakeld.[3] In 1971 bereikte zij de derde ronde op het Bio-Strath Cumberland Club Tournament.[4] In datzelfde jaar won zij Britse juniortitels op gravel, gras en indoor.[1]
In 1972 won Coles, bij haar vierde deelname aan het jaarlijkse toernooi op de Cumberland Club, haar eerste titel – in de finale versloeg zij de Amerikaanse Patti Hogan.[5] Op Wimbledon 1972 bereikte zij de enkelspelfinale bij de junioren, die zij verloor van de Zuid-Afrikaanse Ilana Kloss.[6] In december van dat jaar bereikte Coles haar eerste grote, internationale WTA-enkelspelfinale, op het Queensland Open van 1972 – zij verloor van de Australische Evonne Goolagong.[7]
In 1973 won Coles op het Refuge Assurance Northern Open in Manchester zowel de enkel- als de dubbelspeltitel.[8] Daarna bereikte zij op Wimbledon de vierde ronde, haar beste grandslamresultaat in het enkelspel. Ook won zij WTA-titels, zowel in het enkelspel (Swedish Open in juli[9]} als in het dubbelspel (Dewar Cup Final in november[10]).
1975 was haar beste jaar.[1] In het dubbelspel bereikte zij, samen met landgenote Sue Barker, de kwartfinale op alle vier grandslamtoernooien, alsmede de finale op het WTA-toernooi van Rome. In het enkelspel bereikte zij op Wimbledon nogmaals de vierde ronde – vervolgens won zij de titel op het Swiss Open in Gstaad (waar zij ook in het dubbelspel de finale bereikte).[11] Zij eindigde het jaar op de 39e plaats op de enkelspelranglijst.[12]
Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]
In 1973, 1974 en 1975 nam Coles deel aan het gemengd dubbelspel op Wimbledon, met landgenoot Richard Lewis – in 1975 bereikten zij de derde ronde door twee partijen te winnen.
Op Roland Garros 1976 had zij zich ingeschreven met landgenoot Henry Bond. Zij kwamen daar niet opdagen; een reden daarvoor is niet bekendgemaakt. Dit was Bond's enige aanmelding bij het internationale tennis.[13] Op enig moment is Coles wel met hem getrouwd,[1] waardoor zij bij de WTA nog steeds bekend is als Glynis Coles-Bond.[14]
Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]
In de periode 1974–1980 maakte Coles deel uit van het Britse Fed Cup-team – zij vergaarde daar een winst/verlies-balans van 9–4. In 1974 bereikten zij – na winst op Ierland, Noorwegen en Zuid-Afrika – de halve finale van de Wereldgroep, die zij verloren van Australië.[15]
In de periode 1973–1981 verdedigde Coles de eer van het Verenigd Koninkrijk in de Wightman Cup, de traditionele jaarlijkse rivaliteit met de Verenigde Staten. In 1974 (6–1) en 1975 (5–2) versloegen zij de Amerikaanse dames.[16]
Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]
Positie per einde seizoen:
jaar | rang enkelspel |
rang dubbelspel |
---|---|---|
1975 | [12] 39 | – |
1976 | [17] 66 | – |
1977 | [18] 62 | – |
1978 | [19] 92 | – |
1979 | [20] 67 | – |
1980 | [21] 122 | – |
1981 | [22] 57 | – |
1982 | [23] 139 | – |
1983 | [24] 183 | – |
1984 | [25] 285 | [26] 212 |
1985 | – | [27] 349 |
Palmares[bewerken | brontekst bewerken]
WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]
nr. | finale | toernooi | ondergrond | tegenstandster | score | ref |
---|---|---|---|---|---|---|
gewonnen finales | ||||||
1. | 1972-04-22 | WTA Hampstead | gravel | Patti Hogan | 8-6, 6-4 | [5] |
2. | 1973-06-09 | WTA Manchester | gras | Delina Boshoff | 6-1, 3-6, 6-4 | [8] |
3. | 1973-07-15 | WTA Båstad | gravel | Christina Sandberg | 4-6, 6-4, 6-3 | [9] |
4. | 1975-07-13 | WTA Gstaad | gravel | Delina Boshoff | 9-7, 2-6, 8-6 | [11] |
5. | 1982-01-24 | WTA Montreal | hardcourt (i) | Leigh-Anne Thompson | 6-4, 6-4 | [28] |
verloren finales | ||||||
1. | 1972-12-03 | WTA Brisbane | gras | Evonne Goolagong | 0-6, 5-7 | [7] |
2. | 1974-10-20 | WTA Barcelona | gravel | Nathalie Fuchs | 5-7, 6-8 | [29] |
3. | 1974-11-02 | WTA Cardiff | tapijt (i) | Julie Heldman | 4-6, 2-6 | [30] |
4. | 1980-02-17 | WTA Toronto | hardcourt (i) | Paula Smith | 4-6, 3-6 | [31] |
WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]
Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda | |
---|---|
g.t. | geen toernooi gehouden |
l.c. | lagere categorie |
– | niet deelgenomen |
G | uitgeschakeld in de groepsfase |
1R | uitgeschakeld in de eerste ronde |
2R | uitgeschakeld in de tweede ronde |
3R | uitgeschakeld in de derde ronde |
4R | uitgeschakeld in de vierde ronde |
KF | uitgeschakeld in de kwartfinale |
HF | uitgeschakeld in de halve finale |
F | de finale verloren |
W | het toernooi gewonnen |
w-v | winst/verlies-balans |
Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | 1980 | 1981 | 1982 | 1986 | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | – | 3R | – | 1R | – | – | – | – | – | – | – | – | g.t. | |
Roland Garros | – | – | 1R | 2R | 1R | 2R | 1R | 1R | – | 1R | 2R | 1R | – | ||
Wimbledon | 1R | 1R | 4R | 2R | 4R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | 1R | 1R | ||
US Open | – | – | 1R | – | 1R | 3R | 2R | 1R | – | 1R | 3R | 1R | – |
Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | 1980 | 1981 | 1982 | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | KF | – | KF | – | – | – | – | – | – | – | – |
Roland Garros | – | – | 1R | KF | KF | 1R | 1R | – | 1R | KF | 1R | |
Wimbledon | 1R | 2R | 2R | KF | 2R | 1R | KF | 1R | 1R | 1R | 1R | |
US Open | – | 1R | – | KF | 3R | 1R | – | – | 1R | 1R | 1R |
Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1981 | |
---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | g.t. | g.t. | g.t. | g.t. | g.t. | |
Roland Garros | – | – | – | 1R | 1R | |
Wimbledon | 3R | 2R | 3R | – | – | |
US Open | – | – | – | – | – |
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Profiel van Glynis Coles op de website van de WTA
- (en) Profiel van Glynis Coles op de website van de ITF
- (en) Profiel van Glynis Coles op de website van de Billie Jean King Cup
- (en) Profiel van Glynis Coles op de website van Wimbledon
- (en) Origineel profiel van Glynis Coles op de website van de WTA
- (en) Origineel profiel van Glynis Coles op de website van de ITF
Bronnen
|