Naar inhoud springen

Hatutu

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hatutu
Eiland van Frans-Polynesië
Satellietfoto met Hatutu in het midden
Locatie
Land Frans-Polynesië
Eilandengroep Marquesaseilanden
Locatie Stille Oceaan
Coördinaten 7°54'57"ZB, 140°34'25"WL
Algemeen
Oppervlakte 6.4 km²
Inwoners onbewoond
Hoofdplaats Hatutu
Hoogste punt 428 m

Hatutu is een onbewoond eiland in de Stille Oceaan dat deel uitmaakt van de Marquesaseilanden, Frans-Polynesië. Het ligt 3 kilometer ten oosten van Eiao. Het hoogste punt van het eiland is 428 meter.

Hatutu werd in 1791 ontdekt door de Amerikaan Joseph Ingraham, die het eiland Hancock Island noemde, naar de toenmalige gouverneur van Massachusetts, John Hancock. Voordat het eiland zijn huidige naam kreeg, heette het eerst nog Langdon en daarna Nexon.

Sinds 1992 heeft het eiland de status van natuurgebied. Er komen 48 vogelsoorten op het eiland voor waaronder negen soorten van de Rode Lijst van de IUCN. Het is broedgebied van de endemische markiezenpatrijsduif (P. rubescens). Verder nestelen er zeevogels zoals de Hendersonstormvogel (Pterodroma atrata) en de Tahiti-stormvogel (Pseudobulweria rostrata) beide soorten van de rode lijst en de genten maskergent (Sula dactylatra), bruine gent (S. leucogaster) en roodpootgent (S. sula).[1]

Zie de categorie Hatutu van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.