Albertsen stond bekend als een hardwerkende, nooit verzakende middenvelder, die echter nooit een vaste keuze werd voor het nationale elftal. Door zijn werklust en toewijding werd hij bij zijn clubs echter zeer gewaardeerd door supporters en medespelers.
Albertsen werd 2 keer landskampioen, in het seizoen 1982-1983 met Olympiakos Piraeus in Griekenland, en in het seizoen 1985 met Rosenborg BK in Noorwegen. In het seizoen 1979-1980 won Albertsen met Feyenoord de beker in Nederland. In de finale werd Ajax (na een achterstand) met 3-1 verslagen.
Albertsen maakte zijn debuut voor het nationale elftal van Noorwegen op 8 september1976 in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Zwitserland (1-0) en reikte uiteindelijk tot 25 caps en drie doelpunten.