Verkeersweg 13
Verkeersweg 13 was een provinciale weg in de eerste helft van de twintigste eeuw die liep van de Hoornbrug in Rijswijk, via Wateringen, Poeldijk, Monster en 's-Gravenzande naar Hoek van Holland. De weg was ruim 18 kilometer lang en in Rijswijk maakten de Kleiweg (nu Sir Winston Churchilllaan), Schaapweg en Sammersweg er deel van uit. De route had een aftakking naar Delft via de Lange Kleiweg.
Oorspronkelijk waren gemeenten verantwoordelijk voor weggedeelten binnen de eigen gemeentegrenzen. Omdat de Westlandse wegen over het algemeen smal, onverhard en hobbelig waren, belemmerde dat het vervoer van Westlandse tuinbouwproducten. Omdat het vervoer per vrachtauto naar Delft en Rotterdam in het begin van de twintigste eeuw toenam stelde de Provinciale Waterstaat van Zuid-Holland verbetering en verbreding van de weg in het Provinciaal Wegenplan van 1922 voor. De weggedeelten op het tracé waren slechts 3 à 4 meter breed. Het oorspronkelijke plan beschreef een 4,80 meter brede verharding met een van de weg gescheiden rijwielpad van 1,20 meter breed. Vanaf 1926 kwamen de weggedeelten die bij de verschillende gemeenten in onderhoud waren in beheer bij de provincie Zuid-Holland. De weg werd gedurende de periode van 1929 tot 1931 in fasen voltooid, maar gewijzigd uitgevoerd met een wegbreedte van 6,00 meter, en een van de weg gescheiden tweerichtingsrijwielpad met een breedte van 2,40 meter, wat voor die tijd ongekend was. De Westlandse tuinbouwproducten konden hierdoor makkelijker vervoerd worden, terwijl tevens het (brom)fietsverkeer veilig zijn weg kon vinden.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|