Wulmar Bernaerts

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Wulmar Bernaerts, oftewel Vulmarus Bernardus, (circa 1510, Eecke - 23 januari 1570[1]) was een Belgische rechtsgeleerde aan de Katholieke Universiteit Leuven. Onder het bewind van keizer Karel V werd hij samen met andere cononici en theologen naar het Concilie van Trente (1545-1563) gestuurd. Tot vijfmaal toe werd hij rector van de Katholieke Universiteit Leuven.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • (fr) Comité flamand de France; Annales du Comité flamand de France (1892). Geraadpleegd op 19 oktober 2018.
  • Antonius Sanderus,Flandria illustrata sive rovinciae ac comitatus cujus descriptio,1735,291.