Colombia is een nog weinig toeristisch, voor het grootste gedeelte veilig, kleurrijk, divers en economisch sterk groeiend land dat naast vele vooroordelen een aantal karakteristieke onderwerpen kent, hierboven in het menu weergegeven. Elke maand wordt van elk onderwerp een artikel (hieronder) en een foto (rechtsboven) uitgelicht:
De top van de berg wordt gevormd door een kegel waarvan de zijden een helling van ongeveer 30° vormen. Hierdoor ontstaat een interne en een externe krater van respectievelijk 500 en 900 meter doorsnede. De vulkanische activiteit, in de vorm van fumaroles vindt plaats in de interne krater, met een extern veld van fumaroles op de noordwestelijke flank van de vulkaan. De Puracé ligt vlakbij de Sotará en is de jongste van de twee vulkanen.
De lulo is de vrucht van Solanum quitoense, een plant uit de nachtschadefamilie (Solanaceae). De rijkvertakte plant bloeit vier tot vijf maanden na het zaaien. De bloemen zijn circa 3 cm breed en staan op korte stelen in trossen van één tot tien stuks. De kelk is viltig-violet en de vijf lancetvormige, crèmewitte of geliggroene kroonbladeren zijn aan de onderkant violet behaard.
De vrucht is een dik gesteelde tot 6,5 cm grote bes, waaraan de grote, bekervormige, vijfslippige, viltig behaarde kelk kan blijven zitten.
Uit de lulo kan groen sap worden geperst. Dit wordt onder andere in Colombia, Ecuador (waar de vrucht naranjilla heet) en Peru geproduceerd. Het sap is niet lang houdbaar, want na contact met de lucht verkleurt het snel naar bruin. De verkleuring kan vertraagd worden door toevoeging van limoensap. De vrucht kan ook als handfruit dienen en tot vruchtenwijn ("vino de naranjilla"), marmelade, ijs, jam, gelei en siroop worden verwerkt.
Tranquilandia was de naam van een groot illegaal cocaïnecomplex dat hoorde bij het Medellínkartel. Het was gelegen in de jungle van Caquetá, Colombia. Tranquilandia bestond uit 19 laboratoria die voorzien waren van water en elektriciteit. Er waren wegen aangelegd tussen de laboratoria en de 8 landingsbanen, omdat het zo'n groot complex was. Hier vertrokken dagelijks honderden kilo's cocaïne naar bijna alle delen van de wereld door middel van vliegtuigen en helikopters.
Na enige tijd werd kwam de overheid er achter dat de vaten met ether die werden gebruikt bij het maken van de cocaïne door Francisco Javier Torres gekocht werden in Phillipsburg (New Jersey). Hij was een vaste leverancier van het Medellínkartel. De DEA gebruikte opsporingsmiddelen op de vaten ether om zo er achter te komen waar Tranquilandia lag.
Op 4 maart1984 bestormden eenheden van de Colombiaanse Nationale Politie met de steun van de DEA het complex. De DEA besloot het complex samen met 14 ton cocaïne ter waarde van $ 1,2 miljard te vernietigen.
La-33 is een Colombiaansesalsagroep uit Bogota, opgericht in 2002 door de broers Sergio en Santiago Mejía. De naam is afgeleid van de calle 33, een straat in de wijk Teusaquillo. De broers, die meer van rockers dan van salsa-artiesten weg hadden, begonnen in die straat te repeteren in een kerk. Al snel vormde zich een bont orkest van verschillende muzikanten, bestaande uit Sergio Mejía (regisseur en bas), Santiago Mejía (piano), Miguel Guerra (conga's), Juan David Fernández "Palo" (timbaal), Diego Sánchez (bongo's), Vladimir Romero (trombone), José Miguel Vega (idem), Juan Felipe Cárdenas (tenorsaxofoon), Roland Nieto (trompet), Guillermo Celis (zang), David Cantillo "Malpelo" (idem), Pablo Martinez (idem), Javier Galavis (geluidstechnicus) en Ray Fuquen (producer). De eerste optredens waren in de bars van Bogota, Medellín, Cali, Quito, Spanje en Berlijn. La-33 verkreeg al snel bekendheid en speelde op festivals samen met artiesten als Willy Colón, Los Van Van, Chucho Valdez.
La Pantera Mambo is het bekendste nummer van de band. Het is een bewerking van het beroemde The Pink Panther van Henry Mancini. De band vermengt gerelateerde muziekstijlen als rock, jazz en pop met salsa. Tegenwoordig wordt de voor salsa jonge groep als een van de beste van Colombia beschouwd.
De maximumcapaciteit van de voetbaltempel bedraagt 49.612 toeschouwers. Het stadion was gastheer van onder meer de strijd om de Copa América 2001 en het WK voetbal –20 in 2011. Het complex is sinds 1991 vernoemd naar de Colombiaanse voetbalheld Roberto Meléndez.
Bogotá is de hoofdstad van Colombia. De stad, met ongeveer 9 miljoen inwoners, ligt in driehoekige vorm op de westelijke flank van de Cordillera Oriental op een gemiddelde hoogte van zo'n 2600 meter. Het oude centrum van Bogotá (La Candelaria) wordt geflankeerd door de Monserrate en de Cerro de Guadalupe. Het zakencentrum van het land kent een grote bedrijvigheid in de publieke en dienstensector. De stad is vooral in noord-zuid richting (langs de bergen) uitgebouwd wat tot grote verkeersopstoppingen leidt. Het klimaat is regenachtig maar mild, zoals de Nederlandse lente; overdag warm 18-28 graden en 's nachts koel met 12-16 graden.
Elk jaar vindt in Bogotá het gratis festival Rock al Parque plaats. Hier treden meest Colombiaanse artiesten op, maar ook internationale sterren als Manu Chao, Bloc Party, Apocalyptica en Fear Factory hebben er opgetreden. Het festival vindt doorgaans plaats eind juni, begin juli.
De Zoutkathedraal (Spaans: Catedral de Sal de Zipaquirá) is een kerk die ingericht is in een zoutmijn. De zoutkathedraal heeft geen bisschop en is daarom officieel geen kathedraal, maar wordt wel zo genoemd. Het in 1995 geopende complex is te vinden in de buurt van de Colombiaanse stad Zipaquirá. Het is onderdeel van een park, El Parque de la Sal genaamd, waar ook een museum gevestigd is.
Wie de mijn binnengaat, passeert eerst 14 kapellen die de kruisweg van Jezus Christus weergeven. Uiteindelijk komt men bij een tempel die weer is opgesplitst in drie delen waarin de geboorte, het leven en de dood van Jezus worden uitgebeeld.
De zoutmijn was al in gebruik door de Muisca-indianen, nog voordat de Spanjaarden naar Zuid-Amerika kwamen.
