Acetamiprid
Acetamiprid | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van acetamiprid
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C10H11ClN4 | |||
IUPAC-naam | (E)-N1-[(6-chloor-3-pyridyl)methyl]-N2-cyano- N1-methylacetamidine | |||
Molmassa | 222,68 g/mol | |||
CAS-nummer | 135410-20-7 | |||
PubChem | 213021 | |||
Wikidata | Q421598 | |||
Beschrijving | Witte tot lichtgele vaste stof[1] | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H301 - H330 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P260 - P284 - P301+P310 - P310 | |||
LD50 (ratten) | 146[2] mg/kg | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Smeltpunt | 98,9[1] °C | |||
Oplosbaarheid in water | (bij 25°C) 4,25[1] g/L | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Acetamiprid is een heterocyclische verbinding, die als insecticide wordt aangewend. De stof hoort tot de neonicotinoïden.
Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]
Acetamiprid wordt als werkzame stof in gewasbeschermingsmiddelen toegepast. Ze wordt gebruikt als bestrijdingsmiddel tegen bijtende en zuigende insecten, de witte vlieg en de wolluis. In Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland zijn de meeste middelen toegelaten voor de pot- en sierteelt, al wordt het ook in de teelt van groenten (komkommers, tomaten, slasoorten) en bij de bestrijding van bladluizen in appel en peer[3] toegepast.
Wettelijke regelingen[bewerken | brontekst bewerken]
Acetamiprid is vanaf 1 januari 2005 in de Europese Unie als insecticide toegelaten.[4]
In Zwitserland wordt voor acetamiprid een restwaarde van 0,5 mg/kg voor sla en 0,1 mg/kg voor onder andere appels en peren gehanteerd. Op aardappelen en uien is 0,5 mg/kg toegestaan.[5]
Bronnen, noten en/of referenties
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Acetamiprid op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.[6] Extrerne Link
|