Naar inhoud springen

Cleruchie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Atheense cleruchieën bij het begin van de Peloponnesische Oorlog (431 v.Chr.).

Cleruchie (Oudgrieks: κληρουχία / klêrouchía) is in het oude Griekenland de naam voor de typisch Atheense vorm van militaire kolonisatie, waarbij Attische burgers als een soort bezettingsmacht naar een onderworpen gebied werden gestuurd en daar een stuk staatsland (κλήρος) in erfpacht ontvingen.

Deze cleruchen behielden hun Attische burgerrechten en vormden binnen de kolonie een eigen gemeente naar Atheens voorbeeld. Omdat velen zich door deze vorm van bezitsverwerving vanuit de klasse der bezitlozen konden opwerken op de sociale ladder, vertoonde deze instelling naast een militair ook een sociaal-economisch aspect. Bij de aanvang van de Peloponnesische Oorlog telde Athene ca. 10.000 van zulke cleruchen.

Overzicht van de belangrijkste Atheense cleruchieën:

Al deze cleruchieën gingen tijdens of aan het einde van de Peloponnesische Oorlog voor Athene verloren, maar aan het begin van de 4e eeuw v.Chr. kwamen Lemnos, Imbros en Skyros opnieuw in Atheens bezit, en bleven Atheens tot in de Romeinse tijd.