De schacht naar noord

De schacht naar noord
Stripreeks	Douwe Dabbert
Volgnummer	6
Scenario	Thom Roep
Tekeningen	Piet Wijn
Type	Sprookje / fantasy
Pagina's	50
Eerste druk	1979
Uitgever	Big Balloon De Geïllustreerde Pers
ISBN	9088862133
	90 542 5453 X/CIP
Complete lijst van albums uit deze reeks
Portaal    Strip

De schacht naar noord is het zesde stripverhaal uit de Douwe Dabbert-serie. Het is geschreven door Thom Roep en getekend door Piet Wijn. Het verscheen in 1979 in afleveringen in het weekblad Donald Duck, in de nummers 26 t/m 41. De eerste albumuitgave was in datzelfde jaar. In 2015 is het verhaal opnieuw uitgegeven door Don Lawrence Collection.

Het verhaal is een rechtstreeks vervolg op De poort naar oost en vormt het tweede deel in een vierluik, waarvan De weg naar west en de De zee naar zuid de overige verhalen zijn.

Het verhaal

Op een dag bevindt Douwe zich op een trekschuit in het gezelschap van een schipper, als plots een vreemde en onbeschofte man met een zwarte koets met enorme haast rakelings en roekeloos langs rijd. Door zijn wegpiraterij krijgt hij verderop pech. De opvarenden van de trekschuit, waaronder Douwe, helpen de ondankbare man weer op weg. Hij is gekleed als een door doodgraver, en verklaart op zoek te zijn naar iemand die Douwe Dabbert heet. Douwe zegt verbaasd dat hij dit is, maar hij wil niet mee omdat de man niet wil zeggen waar hij heen gaat. Waarop de man hem "ongezien" met een pistool dwingt om plaats te nemen in de koets.

De koets rijdt ongeveer een dag onafgebroken voort. Door de duivelse snelheid is het te gevaarlijk om er uit te springen. De koets stopt uiteindelijk op een afgelegen plek; de koetsier excuseert zich en wijst waar Douwe naar toe moet lopen. Douwe herkent de omgeving vaag, maar is toch verbaasd om het hutje van de heks Wredulia weer terug te zien. En hij is helemaal verbaasd haar toch nog levend aan te treffen. Maar hij treft Wredulia doodziek aan in haar bed; ze heeft om zichzelf van het woestijnzand te redden al haar krachten opgeofferd, waardoor ze van een jonge dame in een oude vrouw is veranderd. Ze kan ook niet meer lopen, althans dit beweert ze. Ze smeekt Douwe op zoek te gaan naar iets in het noorden dat haar in ieder geval haar lichamelijke kracht kan teruggeven. Ze belooft dat er verder niets anders zal gebeuren. Douwe aarzelt hevig, maar Wredulia lijkt er zo slecht aan toe dat hij uiteindelijk toch zwicht. Wanneer Douwe is vertrokken blijkt dat Wredulia heeft gelogen; ze kan met een stok wel degelijk nog lopen en zelfs nog een beetje toveren, onder andere haar kristallen bol doet het nog. Als ze straks al haar krachten terug heeft, wil ze wraak nemen voor haar eerdere nederlaag.

Douwe moet eerst door een schacht naar boven, maar die is onbereikbaar zonder ladder of zoiets. Hij haalt uit zijn knapzak een tovertouw, dat recht gaat staan, en zo klimt hij naar boven. Met een sprong is hij daarna hij ineens op de Noordpool. Hij is niet gekleed op de kou en wil meteen terug, doch de toegang is alweer dichtgevroren. Hij moet dus wel verder. Even later komt hij zowaar een dodo tegen, die blijkbaar ook naar iets op zoek is, misschien wel hetzelfde als Douwe. Douwe begrijpt niet hoe een Dodo op de Noordpool beland is. De Dodo wordt Douwes metgezel en samen beleven ze tijdens hun tocht allerlei hachelijke avonturen. Ze reizen zelfs op een walvis. Zo ontmoeten ze een groep Eskimo's, die Douwe daarom aanzien voor een machtig heer. De Eskimo's helpen hen verder op weg te gaan. Uiteindelijk vinden ze datgene waar ze allebei naar op zoek waren: bij de berg van het noorderlicht is in een hoge ijspilaar een bevroren dodo-ei dat geheel in ijs bewaard is gebleven. Vermoedelijk is dit het allerlaatste dodo-ei dat er is, en daarom zal het dus veel kracht bezitten.

Als Douwe het ijs breekt valt hij en glijd een heel eind door, gevolgd door Dodo. Ze glijden van de berg en vliegen over zee dwars door het ijs en belanden terug op de bodem van de schacht. Douwe verliest het bewustzijn. Wredulia bindt Douwe vast en maakt zich meester van het ei, maar ze heeft Dodo niet opgemerkt . Als Douwe bijkomt beseft hij dat hij opnieuw door haar is bedrogen. Wredulia bekent te hebben gelogen en probeert de krachten van het ei. Ze zegt dat alle Dodo's uitgestorven zijn, waarop Douwe hard moet lachen. Ze gelooft hem niet als hij vertelt over "zijn" Dodo. Ze wil bewijzen dat het haar krachten geeft, maar er gebeurt echter niets. Het blijkt dat het ei nog niet al zijn krachten heeft; blijkbaar zijn er toch nog een of enkele dodo's in leven. Ze strompelt zwaar teleurgesteld weg. De dodo, die met Douwe is meegekomen, bevrijdt Douwe. Hij is verrast Dodo terug te zien.

Ze lopen de brug naar west op, maar worden opgemerkt door Wredulia, die Douwe smeekt de dodo aan haar te geven zodat ze die kan doden. Als Douwe dit weigert en ze allebei doorlopen, gooit Wredulia het ei op de brug richting west. Het blijkt toch wel "enige" kracht te bezitten, want het gevolg is een grote ontploffing, en die slaat een groot deel uit de brug achter Douwe en Dodo. Hierdoor valt de scheiding tussen west en zuid weg en is de weg terug voorlopig afgesloten. Door de explosie ontstaat een grote draaikolk, die Wredulia meesleurt. Ze heeft te weinig toverkracht om zich te kunnen redden en komt door haar eigen actie om het leven.

Douwe en Dodo rennen verder op het restant van de brug, en gaan zo het volgende avontuur in. Ze gaan nu op zoek naar een metgezel voor Dodo, ergens in het westen, in de hoop daar nog andere levende dodo's aan te treffen zodat Dodo alsnog voor nageslacht kan zorgen. Dit vormt de opmaat naar het volgende verhaal, De weg naar west. Douwe zal dus op een andere manier terug moeten, via de grot, maar Wredulia heeft gezegd dat de weg zich vanzelf wijst.

Educatieve onderwerpen

• Trekschuit, vervoer in ongeveer de 17e eeuw
• Het leven in ongeveer de 17e eeuw
• De Noordpool / het Noorderlicht
• Uitgestorven diersoort (Dodo)
• Eskimo's

Bronnen, noten en/of referenties

Albumuitgaven
Stripreeks of collectie	Nummer	Eerste druk	Voorganger	Opvolger
Douwe Dabbert	6	1979	Het monster van het Mistmeer	De weg naar west