Gebruiker:DimiTalen/Kladblok

VSV https://www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/14782804.2022.2118679

Julie Steendam[bewerken | brontekst bewerken]

Julie Steendam (1992) is een Belgisch activist.

Steendam studeerde moraalwetenschappen en conflict en ontwikkeling aan de Universiteit Gent. Ze was er studentenvertegenwoordiger en van 2013 tot 2014 voorzitter van de studentenraad van de faculteit Letteren en Wijsbegeerte.

Van 2015 tot 2020 werkte ze voor Viva Salud, waarna ze voor Geneeskunde voor het Volk coördinator werd van het Europees burgerinitiatief 'Right to Cure - No Profit on Pandemic'. Van 2022 tot 2023 werkte Steendam voor Bond Beter Leefmilieu. In 2023 verscheen bij EPO het boek 100 jaar om de zee te stoppen, een samenwerking met Isabelle Vanbrabant, over de Cubaanse aanpak van de klimaatverandering.

Bij de Europese verkiezingen van 2019 stond Steendam als 4de opvolger op de Nederlandse PVDA-lijst. Bij de federale verkiezingen van 2024 staat Steendam op de 2de plaats in de kieskring Oost-Vlaanderen.^[1]

Osman Disli[bewerken | brontekst bewerken]

Osman Disli (9 mei 1988) is een Belgisch arbeider en syndicalist.

Disli werkte bij staalgigant ArcelorMittal (Sidmar) in Gent van 2009 tot 2022, toen hij ontslagen werd. Disli was een jaar eerder, als plaatsvervangend delegee, een van de organisatoren van een succesvolle staking in het bedrijf. Disli vocht met zijn vakbond ABVV het ontslag aan als een "syndicale afrekening" en wees een aanbod tot een ontslagvergoeding af. Werknemers en syndicalisten organiseerden een protestactie om hem te steunen.^[2]^[3] Na zijn ontslag vond Disli werk bij Infrabel.^[4]

Eind 2023 maakte de politieke partij PVDA bekend dat Disli bij de Vlaamse verkiezingen van 9 juni 2024 in de kieskring Oost-Vlaanderen op de verkiesbare 3e plaats zou staan.^[5]^[4]

Jouwe Vanhoutteghem[bewerken | brontekst bewerken]

Jouwe Vanhoutteghem (Diksmuide, 22 november 1985) is een Belgisch politicus voor de marxistische partij PVDA. Hij studeerde geschiedenis aan de KU Leuven en was ondervoorzitter van Comac, de jongerenbeweging van de partij. Nadien werkte hij voor ManiFiesta en werd hij voorzitter van PVDA Kortrijk. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2018 was hij lijsttrekker in Kortrijk. De partij haalde 2,1% en Vanhoutteghem kreeg 283 voorkeursstemmen. Bij de Vlaamse verkiezingen van 26 mei 2019 stond hij op de lijst in de kieskring West-Vlaanderen als eerste opvolger; daarbij behaalde de partij 3,43% van de stemmen. Op het provinciaal congres in december 2022 werd Vanhoutteghem verkozen als voorzitter van PVDA West-Vlaanderen.^[6]

Alexander Van Ransbeeck[bewerken | brontekst bewerken]

Alexander Van Ransbeeck is een Belgisch syndicalist en politicus voor de marxistische partij PVDA.

Van Ransbeeck werd geboren in Dendermonde, groeide op in Lebbeke en verhuisde naar Aalst. Als jobstudent aan de Universiteit Gent was hij van 2011 tot 2013 delegee voor ABVV Jongeren en ACOD Jongeren.

Van Ransbeeck is voorzitter van PVDA Aalst en medewerker van de partij. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2018 kwam Van Ransbeeck als lijsttrekker op in Aalst, waar hij 261 voorkeursstemmen kreeg en de lijst 1,8% haalde. Hij trok ook de lijst voor de provincieraadsverkiezingen in het kiesarrondissement Aalst-Oudenaarde, waar hij 1131 voorkeursstemmen kreeg en de lijst 2,3% haalde. Bij de Kamerverkiezingen van 26 mei 2019 stond Van Ransbeeck op de 17e plaats voor PVDA in de kieskring Oost-Vlaanderen. Hij kreeg 1837 voorkeursstemmen en de partij haalde met Steven De Vuyst haar eerste verkozene in de provincie. Bij de Vlaamse verkiezingen van 9 juni 2024 stond hij op de 8e plaats in Oost-Vlaanderen en ontving hij 2555 voorkeursstemmen.

PVDA[bewerken | brontekst bewerken]

De PVDA werd een van de winnaars van de verkiezingen en haalde het beste resultaat in haar geschiedenis, waarbij ook Vlaams Belang, Vooruit, MR en Les Engagés vooruitgang boekten. Voor het Vlaams Parlement haalde de PVDA 8,31%, een stijging van 2,99 procentpunt. Daarmee stijgt het aantal verkozenen van 4 naar 9. Vooral in de provincie Antwerpen werd een forse groei opgetekend; in de stad Antwerpen werd ze de tweede partij. Bij de federale verkiezingen steeg het nationale aandeel van 8,62% naar 9,86%, een stijging van 1,23 procentpunt. Daarmee krijgt de partij drie extra verkozenen, wat het totaal op 15 volksvertegenwoordigers brengt. In tegenstelling tot Vlaanderen en Brussel, verloor ze licht in het zuiden van het land. Zo zakte ze voor het Waals Parlement van 13,68% naar 12,10%, een verlies van 1,58 procentpunt en twee zetels. De "stevige winst" in Brussel daarentegen – 20,92% en 6,99% voor respectievelijk de Franstalige en Nederlandstalige lijsten – leverde 6 extra zetels op in het Hoofdstedelijk Parlement. PVDA-PTB wordt zo de derde partij van Brussel. Tot slot werden twee zetels behaald in het Europees Parlement: een in het Frans kiescollege, waar PTB 15,38% haalde, en een in het Nederlands kiescollege, waar PVDA met een uitslag van 8,12% voor het eerst boven de kiesdrempel klom.

https://lavamedia.be/er-waart-een-spook-door-belgie/ Marxisme ipv links-populisme, groei ipv neergang

https://www.politico.eu/article/the-party-pulling-belgian-left-to-the-left-workers-party-ptb-raoul-hedebouw/ 2017

http://www.ethesis.net/radicaal_links/radicaal_links_inhoud.htm partijgeschiedenis voor 2002

http://www.indymedia.be/index.html%3Fq=node%252F10966.html interview partijvernieuwing

https://www.revuenouvelle.be/A-la-gauche-de-la-gauche-le-PTB

https://www.groene.nl/artikel/hier-heb-je-een-sticker Jäger ziet fysieke organisatie wel werken bij de Belgische PVDA, die ervoor zorgt dat haar mensen ook buiten verkiezingstijd wekelijks of dagelijks contact hebben. ‘Dat is de enige manier. Anders zit je met zwermen die van het ene protest naar het andere gaan.'

https://www.dewitteraaf.be/artikel/het-onwaarschijnlijkste-land-ter-wereld/ "Meest succesvolle"