Gebruiker:Geertivp/Monique van Vooren

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Geertivp/Monique van Vooren
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Portaal  Portaalicoon   Film
Monique van Vooren (1957)

Monique van Vooren (25 maart 192725 januari 2020), ook gekend als Monique Bronz was een Belgisch-Amerikaanse actrice, zangeres en danseres die onder andere rollen speelde in Tarzan en de She-Devil, Andy Warhol's Frankenstein, de televisieserie Batman en Wall Street.[3]

Beginjaren[bewerken | brontekst bewerken]

Monique Bronz werd geboren in Brussel als dochter van George Bronz (of Brons) en Louise van Vooren. Monique was een schaatskampioene en schoonheidskoningin in België. Ze studeerde universiteit van New York met een Fulbright beurs.[3] Ze leerde Engels, Italiaans, Frans, Duits, Spaans en Nederlands spreken. "Ik kan ook Grieks en Latijn lezen," verklaarde ze.[4] Haar eerste bezoek aan de Verenigde Staten vond plaats in 1946 op 19-jarige leeftijd, met de getrouwde naam "Jakobson" en vermeld als een "huisvrouw."[5][6] Haar tweede echtgenoot was Kurt (of Curt) Henry Pfenniger. Haar derde echtgenoot was de New Yorkse zakenman Gerard Walter Purcell. Het paar was getrouwd van 1958 tot Purcells dood in 2002.[1]

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Op Broadway speelde Van Vooren in John Murray Andersons Almanac (1953-54) en Man on the Moon (1975).[7] In de jaren zestig speelde Van Vooren ook in summer stock theaterproducties in de Verenigde Staten.[6]

Ze had rollen in talrijke films van 1950 tot 1979.[3]

Op televisie verscheen ze in 1959 in de NBC adaptatie "What Makes Sammy Run?" en als Miss Clean in Batman (1968).[3]

In 1956 tekende ze een contract bij Request Records, en in 1958 nam Van Vooren een album op, Mink in HiFi voor RCA Victor.[6] Ze verscheen vaak in cabaretvoorstellingen[8] en in spelshows waaronder To Tell the Truth en Password.[3]

In 1981 publiceerde Signet Night Sanctuary, geschreven door Van Vooren.[9] Ze beschreef het boek als zijnde over "de donkere kant van mensen."[10]

Later leven, juridische problemen en dood[bewerken | brontekst bewerken]

In 1983 werd Van Vooren schuldig bevonden aan liegen voor een federale grand jury en "veroordeeld tot psychiatrische hulp en het uitvoeren van 500 uur taakstraf als onderdeel van een voorwaardelijke straf."[11] De veroordeling kwam voort uit een onderzoek naar "de vraag of ze de Social Security betalingen van haar overleden moeder in eigen zak had gestoken."[11] Van Vooren overleed aan kanker in Manhattan op 25 januari 2020, een zoon, Eric Purcell, en kleindochter achterlatend.[12][3]

  1. "New York Times".