George Hamerpagt

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

George Hamerpagt (Hillegersberg, 22 september 1899Arnhem, 29 september 1965), in vakliteratuur doorgaans G. Hamerpagt genoemd (en ook wel onjuist S. Hamerpagt), was een Nederlandse architect.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Hamerpagt, die was gespecialiseerd in utiliteitsbouw, was hoofd van de Bouwkundige Dienst van de KEMA in Arnhem. In die hoedanigheid was hij betrokken bij de totstandkoming van de in 1938 geopende nieuwbouw van dit keuringsinstituut aan de Utrechtseweg, die werd ontworpen door de architecten H. Fels (1882–1962) en R.L.A. Schoemaker (1886–1942). Na de Tweede Wereldoorlog ontwierp Hamerpagt de meeste uitbreidingen van dit complex, steeds in een sobere baksteenarchitectuur die aansloot bij de al gerealiseerde gebouwen. Hij werkte daarbij soms samen met zijn collega J. de Gruyter (1900–1979).

Ook elders in Nederland was Hamerpagt actief als architect. Twee door hem ontworpen schakelstations in Dordrecht en Groningen zijn aangewezen als gemeentelijk monument.

Werken (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Het door Hamerpagt ontworpen schakelstation aan de Bloemsingel in Groningen in 2013. Het pand is een gemeentelijk monument.
Vredeskerk (Leiden), zijaanzicht (2013)