Jan Steyaert
Uiterlijk
Jan Steyaert | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke gegevens | ||||
Geboortedatum | 21 april 1964 | |||
Geboorteplaats | Ukkel | |||
Nationaliteit | België | |||
Wetenschappelijk werk | ||||
Vakgebied | biochemie | |||
Alma mater | Vrije Universiteit Brussel | |||
|
Jan Steyaert (Ukkel, 21 april 1964) is een Belgisch bio-ingenieur en moleculair bioloog. Steyaert is professor biochemie aand de Vrije Universiteit Brussel en meest bekend voor zijn werk rond nanobodies voor gebruik in structuurbiologie, omics en geneesmiddelenontwerp.
Onderzoek[bewerken | brontekst bewerken]
Samen met Els Pardon ontwikkelde Steyaert niet-invasieve technieken om proteïnen in beeld te brengen door gebruik te maken van de door Raymond Hamers en Cécile Casterman ontdekte nanolichamen.[1]
Praktische toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]
Alhoewel Steyaerts vooral fundamenteel onderzoek doet is zijn primair doel goede geneesmiddelen op de markt te brengen en werkgelegenheid te creëren in Vlaanderen.[2]
Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]
- In 2016 ontving Steyaert de Prous Institute-Overton and Meyer Award for New Technologies in Drug Discovery van de European Federation for Medicinal Chemistry and Chemical Biology[3] voor zijn for his pionierswerk in nanolichaam-gebaseerde structuurbiologie.
- In 2022 won Steyaert voor zijn onderzoek naar antistoffen de Jacob and Louise Gabbay Award uitgereikt door Brandeis-universiteit in Boston.[4]
Bronnen, noten en/of referenties
|