Maurice van Geert
Maurice van Geert | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | |||||||||||
Volledige naam | Maurice van Geert | ||||||||||
Geboortedatum | Onbekende waarde | ||||||||||
Nationaliteit | Belgische | ||||||||||
Sportieve informatie | |||||||||||
Discipline | Motorsport | ||||||||||
Onderde(e)l(en) | 175 cc (wegrace) 250 cc (wegrace) | ||||||||||
Medailles | |||||||||||
| |||||||||||
|
Maurice van Geert was een Belgisch motorcoureur en -ingenieur.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Van Geert nam in 1923 het motormerk Cravillon & Cie over van Omer Cravillon, gevestigd te Oudergem.[1] Onder zijn bewind werd het merk hernoemd naar Motocyclettes Rush en het aanbod uitgebreid met 350-, 500- en 600 cc motorblokken die onder meer werden voorzien van een door Harry Ricardo gepatenteerde verbrandingskamer. Ook was hij een van de eersten die in 1929 zadeltanks ging toepassen.
Op 6 september 1924 werd Van Geert op een Rush-Blackburne winnaar van de Grote Prijs van Europa te Monza in de 250 cc.[1] Deze wedstrijd geldt tevens als het eerste Europees kampioenschap wegrace.[2] Daarnaast behaalde hij het podium te Assen in 1934[1] bij de 175 cc (tevens het EK toen[2]) en won hij in 1935 de GP van Francorchamps. Ook werd hij driemaal Belgisch kampioen bij de 175 cc (1935, 1936 en 1937).[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|