Westers Neo-Aramees
Uiterlijk
Westers Neo-Aramees ܣܪܝܘܢ | ||||
---|---|---|---|---|
Gesproken in | Syrië en in de Aramese diaspora | |||
Vitaliteit | bedreigd | |||
Sprekers | 22.000 | |||
Taalfamilie |
| |||
Alfabet | Aramees alfabet | |||
Taalcodes | ||||
ISO 639-1 | Amw | |||
ISO 639-3 | amw | |||
|
Westers Neo-Aramees (Aramees: ܣܪܝܘܢ, Siryōn "Syrisch"), ook bekend als liššōna arōmay, is een West-Aramese taalvariant.[1] Tegenwoordig wordt het alleen gesproken in drie Aramese dorpen - Maaloula, Bakh'ah en Jubb'adin - in het Anti-Libanongebergte in het westen van Syrië.[2][3][4][5][6] Aangenomen wordt dat westers Neo-Aramees het dialect van Aramees is die het dichtst in de buurt komt van het Aramees van Jezus, wiens eerste taal, volgens de consensus van de geleerden, Aramees was.[7]
Westers Neo-Aramees (Siryon) sprekers zijn Arameeërs behorend tot de Grieks Orthodoxe kerk van Antiochië en Melkitische Grieks-Katholieke kerk. Andere Westers Neo-Aramees sprekers zijn Islamitische Arameeërs.[8][3][4]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Arnold, Werner: Das Neuwestaramäische (Western Neo-Aramaic), 5 volumes. Harrassowitz, Wiesbaden (Semitica Viva 4),
- Volume 1: Texte aus Baxʿa (Texts from Baxʿa), 1989, ISBN 3-447-02949-8,
- Volume 2: Texte aus Ğubbʿadīn (Texts from Ğubbʿadīn), 1990, ISBN 3-447-03051-8,
- Volume 3: Volkskundliche Texte aus Maʿlūla (Texts of folk tradition from Maʿlūla), 1991, ISBN 3-447-03166-2,
- Volume 4: Orale Literatur aus Maʿlūla (Oral Literature from Maʿlūla), 1991, ISBN 3-447-03173-5,
- Volume 5: Grammatik (Grammar), 1990, ISBN 3-447-03099-2/
- Arnold, Werner: Lehrbuch des Neuwestaramäischen (A Manual to Western Neo-Aramaic), Harrassowitz, Wiesbaden 1989, ISBN 3-447-02910-2.
Bronnen, noten en/of referenties
|