Zelf leren: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Mate van zelfsturing | Vrij }} '''Zelf leren''' is een educatief concept dat de nadruk legt op de autonomie en zelfsturing van de leerling in het leerproces<ref>{{Cite web|url=https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/feduc.2019.00102/full|title=The Importance of Autonomous, Self-Regulated Learning in Primary Initial Teacher Training|website=Frontiers in Education|access-date=}}</ref>. Het integreert verschillende aspecten van zelfgestuurd leren...'
(geen verschil)

Versie van 8 jan 2024 15:12

Mate van vrijheid

van de lerende om zijn eigen leerproces in te richten (afnemend van boven naar beneden)

Vrij
Onderneming
Project
Probleem
Opdracht
Taak
Instructie

Het voornaamste middel dat de onderwijsvorm gebruikt is een indicatie

Zelf leren is een educatief concept dat de nadruk legt op de autonomie en zelfsturing van de leerling in het leerproces[1]. Het integreert verschillende aspecten van zelfgestuurd leren, met de focus op persoonlijke ontwikkeling en zelfkennis. Het concept is nauw verwant met vrij leren wat meer focust op de vrijheid tot kiezen[2].

Componenten

  • ZELF kiezen wat te leren: Dit aspect van zelfleren stelt individuen in staat om hun eigen leerdoelen en -onderwerpen te kiezen, gebaseerd op persoonlijke interesses en behoeften[3].
  • ZELF kiezen hoe te leren: Hierbij gaat het om de keuzevrijheid in leerstrategieën en methoden. Het stimuleert creativiteit en innovatie in het leerproces[4].
  • Leren over het leren ZELF: Dit component benadrukt het belang van het begrijpen van het leerproces. Het omvat het leren van effectieve studietechnieken en het ontwikkelen van een dieper begrip van hoe kennis wordt verworven en behouden[5].
  • Leren over (je)ZELF : Dit facet richt zich op zelfreflectie en zelfkennis. Het helpt individuen hun sterke en zwakke punten te begrijpen en hoe deze hun leerervaringen beïnvloeden[6].

Toepassing

Zelfleren wordt steeds vaker toegepast in onderwijssystemen wereldwijd[7]. Het wordt gezien als een manier om leerlingen meer betrokken en gemotiveerd te maken, en om hen voor te bereiden op levenslang leren[8]. Scholen en universiteiten integreren zelfleren in hun curricula door middel van bijvoorbeeld ondernemend leren, ontwerpend leren, onderzoekend leren, leren leren, speels leren of vrij leren.