Jelena Michailovskaja: verschil tussen versies
Nieuwe pagina aangemaakt met ' {{largethumb}}| Elena Mikhailovskaya in actie in 1974 '''Elena Konstantinovna Mikhailovskaya''' {Russisch:...' |
(geen verschil)
|
Versie van 19 dec 2015 16:56
Elena Konstantinovna Mikhailovskaya {Russisch: Елена Константиновна Михайловская}; 21 november, 1949, Moskou, Sovjet Unie — 4 februari, 1995, Moskou, Rusland) was de eerste wereldkampioene dammen bij de vrouwen. Ze heeft deze titel vijf keer op een rij gewonnen (1973—1977). Voordat ze zich concentreerde op dammen is ze vier keer kampioen van de Sovjet Unie bij het dammen op een 64 velden bord (1969—1972). Later heeft ze gecoacht en is ze leider geweest van de damclub van Moskou.
Biografie
Als kind hield Elena Mikhailovskaya al van het beoefenen van sport, maar op 15 jarige leeftijd werd ze gedwongen door haar zwakke gezondheid om het rustig aan te doen. Ze was eerst van plan om te gaan schaken maar het werd uiteindelijk de damsport. In haar eerste jaar zat ze al bij het team uit Moskou dat het jeugd kampioenschap van de Sovjet Unie won, en in 1968 won ze het individuele jeugd kampioenschap. Vanaf 1969 speelde ze voor de Moskouse damclub Lokomotiv Moskou, en won ze de titel van de Sovjet Unie bij de senioren bij het dammen op een 64 velden bord, door in de laatste partij van het toernooi de vorige kampioen Iraida Spasskaya te verslaan en vervolgens de barrage te winnen van Janina Augustinaite. Hierna behield ze deze titel nog drie jaar, wat daarvoor nog niemand gepresteerd had.[1]
In het begin van de jaren zeventig schakelde Elena Mikhailovskaya over op het internationale damspel. In 1973 won ze het prestigieuze internationale toernooi in Amsterdam wat later beschouwd zou gaan worden als het eerste onofficiële Wereld kampioenschap bij de vrouwen. Ook in de vier daaropvolgende jaren won ze alle vier keren het officiële Wereldkampioenschap dammen voor vrouwen. Van deze was de overwinning in 1975 het meest speciaal omdat Mikhailovskaya eindigde met een bijna perfecte score van alleen maar overwinningen; de laatste partij tegen Lenie Toonen-Geurts eindigde in een remise. In 1979 en 1980 lukte het haar niet om te winnen en wonnen Ludmilla Meijler-Sochnenko en Elena Altsjoel de titel.
Toen Elena Mikhailovskaya vanwege gezondheidsredenen niet meer actief was in kampioenschappen, bleef ze wel bezig met coachen. Ze was ook de voorzitter van de Moskouse damclub tot haar dood. Ze stierf in februari 1995 in Moskou en is begraven op het Vagankovo kerkhof. Tien jaar later heeft de Moskouse Damclub 2005 uitgeroepen tot het "Jaar van Elena Mikhailovskaya".[2]