Belle qui tiens ma vie
Uiterlijk
Belle qui tiens ma vie is een pavane, gecomponeerd door Thoinot Arbeau (1520-1595). Deze staat opgetekend in Arbeau's werk Orchésographie, dat verscheen in 1589.
De tekst bezingt de schoonheid van de geliefde, die het gehele leven van de minnaar doet veranderen. Hoewel hij zijn ziel vrij van passie zou willen houden, is het nu de liefde die regeert.
Tekst
[bewerken | brontekst bewerken]In het Middelfrans
[bewerken | brontekst bewerken]Het lied kent zeven coupletten, en de tekst - in Middelfranse dialect van de regio Langres - is als volgt:
- Belle qui tiens ma vie
- Captive dans tes yeusse,
- Qui m'as l’âme ravie
- D'un sourire gracieusse,
- Viens tôt me secourir
- Ou me faudra mourir.
- Pourquoi fuis-tu mignarde
- Si je suis près de touai,
- Quand tes yeux je regarde
- Je me perds dedans mouai,
- Car tes perfections
- Changent mes actions.
- Tes beautés et ta grâce
- Et tes divins propos
- Ont échauffé la glace
- Qui me gelait les os,
- Et ont rempli mon cœur
- D'une amoureuse ardeur.
- Mon âme voulait être
- Libre de passions,
- Mais Amour s'est fait maître
- De mes affections,
- Et a mis sous sa loi
- Et mon cœur et ma foi.
- Approche donc ma belle
- Approche, toi mon bien,
- Ne me sois plus rebelle
- Puisque mon cœur est tien.
- Pour mon mal apaiser,
- Donne-moi un baiser.
- Je meurs mon angelette,
- Je meurs en te baisant.
- Ta bouche tant doucette
- Va mon bien ravissant.
- À ce coup mes esprits
- Sont tous d'amour épris.
- Plutôt on verra l'onde
- Contre mont reculer,
- Et plutôt l'œil du monde
- Cessera de brûler,
- Que l'amour qui m'époint
- Décroisse d'un seul point.
In het hedendaags Nederlands
[bewerken | brontekst bewerken]De vertaling naar het hedendaags Nederlands is ongeveer als volgt:
- Jij, schone, die mijn leven
- gevangen houdt in je ogen.
- Jij die mijn ziel verrukt hebt
- met je bevallige glimlach.
- Kom me snel verlossen
- anders moet ik nog sterven.
- Waarom ontwijk je mij
- als ik in jouw nabijheid ben.
- Als ik in jouw ogen kijk
- verlies ik me in mijzelf,
- want jouw volmaaktheid
- verandert mijn handelen.
- Jouw schoonheid en je gratie
- en je wijze woorden
- hebben het ijs gesmolten
- dat mijn beenderen bevroor
- en hebben mijn hart gevuld
- met de gloed van de liefde.
- Mijn ziel wilde
- vrij van hartstocht zijn
- maar de liefde heeft bezit genomen
- van mijn gemoed.
- En heeft zowel mijn hart als mijn geloof
- onderworpen aan haar wetten.
- Kom mij nabij, mijn schone
- Kom mij nabij, mijn geliefde
- Wees niet langer koppig
- want mijn hart is het jouwe.
- Geef me een kus
- om mijn ongeduld te verzachten.
- Ik sterf, mijn engeltje
- Ik sterf als ik je kus
- want jouw zo zoete mond
- kan mij betoveren.
- Met deze aanraking is mijn geest
- geheel door liefde gegrepen.
- Eerder zullen de stromen
- zich in de bergen terugtrekken
- en eerder zal het oog van de wereld
- geen licht meer geven
- dan dat de liefde, die me gegrepen heeft
- zelfs maar een klein beetje vermindert.
Een zingbare bewerking van een aantal strofen zou kunnen zijn:
- Schoonheid, mijn hele leven
- ligt in je oogopslag
- 't Mooiste geschenk gegeven:
- de warmte van je lach.
- Kom, red me uit de nood
- of ik vind dra de dood.
- Waarom, mijn liefste, vlucht je,
- als ik dicht bij je sta?
- Want bij jouw minste zuchtje
- Vergeet ik dat ‘k besta.
- Want jouw perfect gezicht
- daarvoor ben ik gezwicht.
- Wees toch niet zo verlegen
- kom dichterbij, mevrouw.
- Stribbel niet langer tegen
- Mijn hart behoort aan jou.
- Verlicht mijn pijn en blus
- mijn hartzeer met een kus.
: (Vertaling Gudrun Rombaut)
Heden
[bewerken | brontekst bewerken]Het lied staat tegenwoordig vaak op het repertoire van (amateur)gezelschappen die zich toeleggen op oude muziek.