Burning Rain
| Burning Rain | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Achtergrondinformatie | ||||
| Jaren actief | 1998 tot heden | |||
| Oorsprong |  Verenigde Staten
| |||
| Genre(s) | hardrock | |||
| Officiële website | ||||
| (en) Discogs-profiel | ||||
| (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Burning Rain[1][2] is een Amerikaanse hardrockband, geformeerd in Los Angeles in 1998 door gitarist Doug Aldrich[3] en zanger Keith St. John[4]. Burning Rain speelt hardrock in de stijl van de jaren 1970 met ontleningen van de blues en metal.
Bezetting
[bewerken | brontekst bewerken]- Oprichters
- Doug Aldrich (gitaar)
- Keith St. John (zang)
- Ian Mayo (basgitaar)
- Alex Makarovich (drums)
- Huidige bezetting
- Doug Aldrich (gitaar)
- Keith St. John (zang)
- Brad Lang (basgitaar, sinds 2018)
- Blas Elias (drums, sinds 2018)
- Voormalige leden
- Sean McNabb (basgitaar, 2013–2014)
- Matt Starr (drums, 2013–2014)
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Burning Rain werd in 1998 geformeerd in Los Angeles. Doug Aldrich (gitaar, Bad Moon Rising, House of Lords) en Keith St. John (Montrose) formeerden de band samen met Alex Makravovich[5] (drums, ex-Steelheart) en Ian Mayo[6] (bas, ex-Hericane Alice). In 1999 werd het titelloze debuutalbum uitgebracht bij het Japanse label Pony Canyon. Slechts een jaar later kwam de Europese persing bij Z Records.Het tweede album Pleasure to Burn volgde al in 2000 via Canyon International in Japan en opnieuw via Z Records in Europa.
De band pauzeerde toen een tijdje omdat Doug Aldrich actief was met Whitesnake en Dio, terwijl Keith St. John veel live-optredens speelde met Montrose. Na de zelfmoord van Ronnie Montrose werd de band in 2013 opnieuw geactiveerd. Bassist Sean McNabb[7] (ex-Dokken, Lynch Mob) en drummer Matt Starr[8] (Mr. Big) kwamen bij de band. In 2013 werd het album Epic Obsessions uitgebracht via Frontiers Records. De band bracht ook het Kiss-covernummer Calling Dr. Love uit op het iTunes-tributealbum A World With Heroes: A Kiss Tribute for Cancer Care.
Aldrich richtte in 2014 samen met Jack Blades[9] en Deen Castronovo[10] de superband Revolution Saints op. Hij zorgde ook steeds meer voor zijn privéleven, zodat Burning Rain weer pauzeerde. In 2018 kwamen Aldrich en Keith St. John terug, dit keer met Blas Elias[11] (Slaughter) en Brad Lang[12] (Y&T). Het vierde album Face the Music werd uitgebracht in 2019, opnieuw via Frontiers Records.
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]Singles
[bewerken | brontekst bewerken]Albums
[bewerken | brontekst bewerken]- 1999: Burning Rain (Pony Canyon, Z Records)
- 2000: Pleasure to Burn (Canyon International, Z Records)
- 2013: Epic Obsession (Frontiers Records)
- 2019: Face the Music (Frontiers Records)
- ↑ (en) Burning Rain. Discogs. Geraadpleegd op 19-10-2021.
- ↑ (en) Burning Rain Biography, Songs, & Albums. AllMusic. Gearchiveerd op 28 oktober 2021. Geraadpleegd op 19-10-2021.
- ↑ (en) Doug Aldrich. Discogs. Geraadpleegd op 19-10-2021.
- ↑ (en) Keith St. John. Discogs. Geraadpleegd op 19-10-2021.
- ↑ (en) Alex Makarovich. Discogs. Geraadpleegd op 19-10-2021.
- ↑ (en) Ian Mayo. Discogs. Geraadpleegd op 19-10-2021.
- ↑ (en) Sean McNabb. Discogs. Geraadpleegd op 19-10-2021.
- ↑ (en) Matt Starr (3). Discogs. Geraadpleegd op 19-10-2021.
- ↑ (en) Jack Blades. Discogs. Geraadpleegd op 19-10-2021.
- ↑ (en) Deen Castronovo. Discogs. Geraadpleegd op 19-10-2021.
- ↑ (en) Blas Elias. Discogs. Geraadpleegd op 19-10-2021.
- ↑ (en) Brad Lang (2). Discogs. Geraadpleegd op 19-10-2021.
- ↑ Burning Rain - My Lust Your Fate (Official Video 2013). Gearchiveerd op 3 november 2022.
- ↑ Burning Rain - "Midnight Train" (Official Music Video) #RockAintDead. Gearchiveerd op 3 november 2022.
- ↑ Burning Rain - "Face The Music" (Official Music Video) #RockAintDead. Gearchiveerd op 2 januari 2023.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Burning Rain op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.