Edouard Ducpétiaux

Edouard Ducpétiaux (Brussel 29 juni 1804 - Brussel 21 juli 1868). Belgisch journalist en hervormer van het Belgische gevangenis systeem. Hij haalde een diploma in de rechten maar hield zich meer bezig met het schrijven van sociaal bewogen pamfletten voor de Courrier des Pays-Bas in Brussel. Zijn campagne voor 2 uitgewezen Franse journalisten bracht hem in conflict met de autoriteiten en hij belande een jaar in de gevangenis. Hij leerde er een harde les die hij tot goed einde bracht na zijn vrijlating in 1830. Wegens zijn anti Nederlandse gevoelens tijdens de Belgische revolutie kreeg hij de post van Algemene inspecteur van de gevangenissen. Hij had reeds een dik boek geschreven tegen de doodstraf in 1827 en kon zijn radicale ideeën nu eindelijk verwezelijken. Hij verbeterde de omstandigheden voor de vrouwelijke gevangenen, introduceerde speciale programma's voor jeudige delinquenten en verplaatste de oudere gevangenen uit de overbevolkte barrakken naar individuele cellen. Toen 'zijn' nieuwe Leuvense gevangenis in 1860 opende die door de internationale humanitaire gemeenschap geprezen als triomf van menselijke vernieuwing. Als full time philantropist bereikte Ducpétiaux gelijkaardige resultaten voor zieken, wezen en mentaal gehandicapten. Hij ijverde voor de werkende klasse, riep op tot de oprichting van vakbonden naar het Britse voorbeeld en hij ijverde voor de 'ongehoorde' post van een 'minister van arbeidszaken'. Op 57 jarige leeftijd maakte hij een pelgrimstocht naar Rome (zijn vrouw was naar Moscou vertrokken om te gaan dansen in een circus). Bij zijn terugkeer in Brussel startte hij La Revue Générale in 1856. De Revue bestaat nog steeds. Hij heeft een straat in Brussel nl de Avenue Ducpétiaux. Op 26 augustus 1830 hielp hij de Belgische driekleur ontwerpen samen met Lucien Jottrand.

Literatuur