Naar inhoud springen

Pinch-analyse

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bitbotje (overleg | bijdragen) op 26 apr 2018 om 08:34. (Geschiedenis: fix appendix, replaced: ISBN 0750682604 → {{ISBN|0750682604}} (2), {{Appendix|1=Referenties { → {{Appendix|1=Referenties|2= { met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Pinch-analyse is een methodiek voor het minimaliseren van het energieverbruik van chemische processen door het berekenen van thermodynamisch haalbare energiedoelstellingen (of minimaal energieverbruik) en het realiseren hiervan door het optimaliseren van warmteterugwinsystemen, energie toevoer voorzieningen en proces bedrijfsomstandigheden. Het is ook bekend als procesintegratie, warmte-integratie, energie-integratie of Pinch technologie.

Geschiedenis

De Pinch techniek werd in het najaar van 1978 ontwikkeld door Ph.D. student Bodo Linnhoff van Imperial Chemical Industries (ICI) onder supervisie van professor John Flower van de Universiteit van Leeds[1]. Hierop werd hij uitgenodigd door UMIST (university of Manchester Institute of Technology) om de Pinch techniek verder te ontwikkelen. Linnhoff zette zijn werk voort onder de bedrijfsnaam Linnhoff March International Ltd dat later overgenomen werd door KBC Energy Services plc.

Er zijn veel variaties ontwikkeld die gebruikt worden in een scala aan industrieën en markten. Zowel gedetailleerde als vereenvoudigde (spreadsheet) programma's zijn nu beschikbaar om de energiedoelstellingen te berekenen.

In de afgelopen jaren heeft de Pinch analyse zich uitgebreid naar andere sectoren: