Saffire – The Uppity Blues Women
Saffire – The Uppity Blues Women | ||||
---|---|---|---|---|
Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||
Achtergrondinformatie | ||||
Jaren actief | 1987 tot 2009 | |||
Oorsprong | Verenigde Staten, Virginia | |||
Genre(s) | blues | |||
(en) Allmusic-profiel | ||||
(en) Discogs-profiel | ||||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Saffire – The Uppity Blues Women[1][2] was een uit Virginia afkomstige Amerikaanse akoestische bluesband.
Bezetting
[bewerken | brontekst bewerken]Laatste bezetting
- Gaye Adegbalola[3] (zang, gitaar, mondharmonica)
- Ann Rabson[4] (piano, zang, gitaar, kazoo)
- Andra Faye[5] (basgitaar, mandoline, viool, gitaar)
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De band werd geformeerd in 1987 door Ann Rabson, Gaye Adegbalola en Earlene Lewis[6], die de band in 1992 verliet en werd vervangen door Andra Faye. Het was de eerste akoestische band, die werd gecontracteerd door Alligator Records, waaraan ze trouw bleven tot aan hun ontbinding in 2009.
Saffire's muziek wordt gekenmerkt door een mengeling van serieuze bluesnummers en novelty songs, die werden geschreven voor amusement. Maar ook muziek van artiesten, die ze hadden beïnvloed, behoorden tot hun repertoire, in het bijzonder Big Mama Thornton, Ida Cox en Koko Taylor. In hun teksten vertegenwoordigen ze ook vaak commentaren van de vrouwenbeweging. Zo thematiseert de song 1-800-799-7233 huiselijk geweld aan vrouwen. De titel heeft betrekking op het telefoonnummer van de National Domestic Violence Hot Line. Saffire trad op met bluesgrootheden op als B. B. King, Ray Charles, Willie Dixon en Koko Taylor.
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- 1990: Middle Aged Blues Boogie (Gaye Adegbalola) – Beste Originele song W.C. Handy Award
- 2010: Havin' the Last Word Nominierung Acoustic Album of the Year, Ann Rabson Traditional Blues Female Artist of the Year Blues Music Award
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]Saffire – The Uppity Blueswomen
[bewerken | brontekst bewerken]- 1987: Middle Age Blues (zelf geproduceerde cassette)
- 1990: Uppity Blues Women
- 1991: Hot Flash
- 1992: Broad Casting
- 1994: Old, New, Borrowed & Blue
- 1996: Cleaning House
- 1998: Live & Uppity
- 2001: Ain't Gonna Hush
- 2006: Deluxe Edition
- 2009: Havin' the Last Word
Gaye Adegbalola
[bewerken | brontekst bewerken]- 1997: Learn to Sing the Blues
- 1999: Bittersweet Blues
- 2004: Neo-Classic Blues
- 2006: Blues Gone Black (Gaye & en haar zoon Juno)
- 2008: Gaye Without Shame
Ann Rabson
[bewerken | brontekst bewerken]- 1997: Music Makin' Mama
- 2005: In a Family Way
- 2005: Struttin' My Stuff
Andra Faye
[bewerken | brontekst bewerken]- 2005: Andra Faye and the Mighty Good Men Walkin' Home to You
- ↑ (en) Saffire -The Uppity Blues Women. Discogs. Geraadpleegd op 01-01-2022.
- ↑ (en) Saffire, The Uppity Blues Women lineup, biography. Last.fm. Geraadpleegd op 01-01-2022.
- ↑ (en) Gaye Abegbalola. Discogs. Geraadpleegd op 01-01-2022.
- ↑ (en) Ann Rabson. Discogs. Geraadpleegd op 01-01-2022.
- ↑ (en) Andra Faye McIntosh. Discogs. Geraadpleegd op 01-01-2022.
- ↑ (en) Earlene Lewis. Discogs. Geraadpleegd op 01-01-2022.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Saffire – The Uppity Blues Women op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.