Wim de Jong
_en_W._de_Jong_-_Nationaal_Archief_-_920-1700.jpg)
Wim de Jong (30 juni 1922 – 9 januari 2012) was een Nederlands dammer die viermaal Nederlands kampioen werd. Ook zijn vader, Abe, en zijn broer, Yme, damden.[1] De Jong bezat de titels Internationaal Meester en Nationaal Grootmeester. In 1964 eindigde hij tweede op het Brintatoernooi, 1 punt achter Baba Sy. Op het WK 1956 werd hij zesde. In januari 2012 overleed De Jong op 89-jarige leeftijd.[1]
Nederlandse kampioenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]
De Jong deed veertien keer mee aan het NK, viermaal werd hij Nederlands kampioen.
- In 1955 stond De Jong drie rondes voor het einde gedeeld eerste met Henk Laros. Vanwege ziekte moest hij echter opgeven. Waarna zijn laatste drie partijen reglementair verloren gingen.[1][2]
- In 1956 werd De Jong kampioen met 21 punten uit 14 partijen, 3 punten meer dan de nummer twee, Wim Huisman.
- In 1960 werd De Jong kampioen met 22 punten uit 15 partijen, 2 punten meer dan de nummer twee, Jan Bom.
- In 1961 werd De Jong kampioen met 18 punten uit 13 partijen, 1 punt meer dan de nummers twee, Geert van Dijk en Freek Gordijn.
- In 1962 werd De Jong kampioen met 15 punten uit 10 partijen, 2 punten meer dan de nummer twee, Ed Holstvoogd.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ a b c Wim de Jong een toonbeeld van beschaving, De Telegraaf, 28 januari 2012
- ↑ Uitslag op Toernooibase van het NK 1955