Naar inhoud springen

Hapteen: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+ link, tekst iets gewijzigd, was wel erg letterlijk overgenomen. / appendix
k Fix parameters
Regel 1: Regel 1:
Een '''hapteen''' is een klein molecuul dat kan dienen als [[epitoop]], maar is op zichzelf niet in staat een antilichaamrespons op te wekken.
Een '''hapteen''' is een klein molecuul dat kan dienen als [[epitoop]], maar is op zichzelf niet in staat een antilichaamrespons op te wekken.


Hapteen speelt een belangrijke rol bij de primaire sensibilisatie van een bepaalde allergenen, dit is deel van de type 4 immunologische reactie.
Hapteen speelt een belangrijke rol bij de primaire sensibilisatie van een bepaalde allergenen, dit is deel van de type 4 immunologische reactie.


De primaire sensibilisatie bestaat uit een aantal stappen:
De primaire sensibilisatie bestaat uit een aantal stappen:
* Een klein moleculair deeltje (hapteen) dringt de [[epidermis]] binnen.
* Een klein moleculair deeltje (hapteen) dringt de [[epidermis]] binnen.
* Het hapteen bindt zich aan een carrier protein, waarna het een volwaardig allergeen wordt.
* Het hapteen bindt zich aan een carrier protein, waarna het een volwaardig allergeen wordt.
* Het allergeen wordt gebonden aan de [[Langerhanscel|Langerhans-cellen]]. Hierdoor rijpen de [[Langerhanscel|Langerhans-cellen]] en migreren uit de huid naar de drainerende [[Lymfeklier|lymfeklieren]]. Hier presenteren de [[Langerhanscel|Langerhans-cellen]] het [[allergeen]] aan toevallig passerende [[T-cel|T-lymfocyten]]. Als de T-celreceptor het [[allergeen]] herkent en er voldoende T-celstimulatie-verhogende factoren aanwezig zijn, zullen de naïeve T-cellen gestimuleerd worden om effectorcellen te vormen. Deze effector- T-lymfocyten zijn te onderscheiden in twee subpopulaties, de centrale effector-T-cellen (voorheen: memory-T-cellen die in de lymfeklier verblijven en het immunologische langetermijngeheugen vormen en perifere effector-T-cellen (voorheen: effectorcellen) die in het lichaam circuleren. Bij re-expositie aan het allergeen worden de centrale en perifere effector-T-cellen geactiveerd tot productie van onder andere lymfokinen, waardoor veel [[Lymfocyt|lymfocyten]] aangetrokken worden. Op die manier ontstaat de lokale ontsteking, die klinisch als [[contacteczeem]] zichtbaar is.<ref>{{Citeer boek|auteurlink=|auteur=Dr. J.H. Sillevis Smitt, Dr. J.J.E. van Everdingen, Prof. dr. Th.M. Starink, Prof. dr. H.E. van der Horst|titel=Dermatovenereologie voor de eerste lijn Een systematische introductie|datum=2014|bladzijdes=361|ISBN=ISBN 978 90 368 0450 9|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref><ref>[https://books.google.nl/books?id=2zfjBQAAQBAJ&pg=PA54&lpg=PA54&dq=De+primaire+sensibilisatie+bestaat+uit+een+aantal+stappen&source=bl&ots=KbiFlU6vTM&sig=Mn1MySbXpJTt0sAm5ZWX_RW4Sm8&hl=nl&sa=X&ved=0ahUKEwiuxeuVm43TAhWdHsAKHQHiBhkQ6AEIKTAB#v=onepage&q=De%20primaire%20sensibilisatie%20bestaat%20uit%20een%20aantal%20stappen&f=false Google books, bezocht 5 april 2017]</ref>
* Het allergeen wordt gebonden aan de [[Langerhanscel|Langerhans-cellen]]. Hierdoor rijpen de [[Langerhanscel|Langerhans-cellen]] en migreren uit de huid naar de drainerende [[Lymfeklier|lymfeklieren]]. Hier presenteren de [[Langerhanscel|Langerhans-cellen]] het [[allergeen]] aan toevallig passerende [[T-cel|T-lymfocyten]]. Als de T-celreceptor het [[allergeen]] herkent en er voldoende T-celstimulatie-verhogende factoren aanwezig zijn, zullen de naïeve T-cellen gestimuleerd worden om effectorcellen te vormen. Deze effector- T-lymfocyten zijn te onderscheiden in twee subpopulaties, de centrale effector-T-cellen (voorheen: memory-T-cellen die in de lymfeklier verblijven en het immunologische langetermijngeheugen vormen en perifere effector-T-cellen (voorheen: effectorcellen) die in het lichaam circuleren. Bij re-expositie aan het allergeen worden de centrale en perifere effector-T-cellen geactiveerd tot productie van onder andere lymfokinen, waardoor veel [[Lymfocyt|lymfocyten]] aangetrokken worden. Op die manier ontstaat de lokale ontsteking, die klinisch als [[contacteczeem]] zichtbaar is.<ref>{{Citeer boek|auteurlink=|auteur=Dr. J.H. Sillevis Smitt, Dr. J.J.E. van Everdingen, Prof. dr. Th.M. Starink, Prof. dr. H.E. van der Horst|titel=Dermatovenereologie voor de eerste lijn Een systematische introductie|datum=2014|pagina's=361|ISBN=9789036804509|bezochtdatum=}}</ref><ref>[https://books.google.nl/books?id=2zfjBQAAQBAJ&pg=PA54&lpg=PA54&dq=De+primaire+sensibilisatie+bestaat+uit+een+aantal+stappen&source=bl&ots=KbiFlU6vTM&sig=Mn1MySbXpJTt0sAm5ZWX_RW4Sm8&hl=nl&sa=X&ved=0ahUKEwiuxeuVm43TAhWdHsAKHQHiBhkQ6AEIKTAB#v=onepage&q=De%20primaire%20sensibilisatie%20bestaat%20uit%20een%20aantal%20stappen&f=false Google books, bezocht 5 april 2017]</ref>


{{Appendix}}
{{Appendix}}

Versie van 6 jul 2017 08:57

Een hapteen is een klein molecuul dat kan dienen als epitoop, maar is op zichzelf niet in staat een antilichaamrespons op te wekken.

Hapteen speelt een belangrijke rol bij de primaire sensibilisatie van een bepaalde allergenen, dit is deel van de type 4 immunologische reactie.

De primaire sensibilisatie bestaat uit een aantal stappen:

  • Een klein moleculair deeltje (hapteen) dringt de epidermis binnen.
  • Het hapteen bindt zich aan een carrier protein, waarna het een volwaardig allergeen wordt.
  • Het allergeen wordt gebonden aan de Langerhans-cellen. Hierdoor rijpen de Langerhans-cellen en migreren uit de huid naar de drainerende lymfeklieren. Hier presenteren de Langerhans-cellen het allergeen aan toevallig passerende T-lymfocyten. Als de T-celreceptor het allergeen herkent en er voldoende T-celstimulatie-verhogende factoren aanwezig zijn, zullen de naïeve T-cellen gestimuleerd worden om effectorcellen te vormen. Deze effector- T-lymfocyten zijn te onderscheiden in twee subpopulaties, de centrale effector-T-cellen (voorheen: memory-T-cellen die in de lymfeklier verblijven en het immunologische langetermijngeheugen vormen en perifere effector-T-cellen (voorheen: effectorcellen) die in het lichaam circuleren. Bij re-expositie aan het allergeen worden de centrale en perifere effector-T-cellen geactiveerd tot productie van onder andere lymfokinen, waardoor veel lymfocyten aangetrokken worden. Op die manier ontstaat de lokale ontsteking, die klinisch als contacteczeem zichtbaar is.[1][2]