Anna Veith

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Anna Veith
Anna Veith in 2015
Persoonlijke informatie
Volledige naam Anna Veith-Fenninger
Geboortedatum 18 juni 1989
Geboorteplaats Hallein
Nationaliteit Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Lengte 1,66 m
Gewicht 64 kg
Sportieve informatie
Discipline Alpineskiën
Club SK Hypo Hallein - Salzburg
Olympische Spelen 2010, 2014, 2018
Debuut 2008
Carrière-einde 2020
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 1 2 0
Wereldkampioenschappen 3 1 1
Totaal (8 medailles) 4 3 1
Portaal  Portaalicoon   Sport

Anna Veith, geboren als Anna Fenninger, (Hallein, 18 juni 1989) is een Oostenrijkse alpineskiester. Ze vertegenwoordigde haar vaderland op de Olympische Winterspelen 2010 in Vancouver, op de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji en op de Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Fenninger maakte op 11 november 2006 haar debuut in de wereldbeker, op 21 januari 2007 tijdens de reuzenslalom in Cortina d'Ampezzo behaalde ze dankzij een zestiende plaats haar eerste wereldbekerpunten. Het daarop volgende seizoen, op 22 december 2007 in Sankt Anton eindigde de Oostenrijkse tijdens de supercombinatie, vierde, voor de eerste maal in de toptien. In het seizoen 2008/2009 eindigde Fenninger meerdere malen in de toptien, met als hoogtepunt een podiumplaats, zilver, op de Super-G in Cortina d'Ampezzo. Op de wereldkampioenschappen alpineskiën 2009 in Val-d'Isère eindigde de Oostenrijkse als vierde op de Super-G en als zevende op de Super Combinatie, op de slalom eindigde ze op de tweeëndertigste plaats. Tijdens de Olympische Winterspelen 2010 in Vancouver eindigde Fenninger op een zestiende plaats in zowel de Super G als de Supercombinatie, op de afdaling eindigde ze op de 25e plaats.

In Garmisch-Partenkirchen nam de Oostenrijkse deel aan de wereldkampioenschappen alpineskiën 2011. Op dit toernooi werd ze wereldkampioene op de supercombinatie, daarnaast eindigde ze als vijfde op de Super G en als zeventiende op de afdaling. Op de wereldkampioenschappen alpineskiën 2013 in Schladming behaalde ze de bronzen medaille op de reuzenslalom, daarnaast eindigde ze als elfde op de afdaling. Tijdens de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji veroverde Fenninger de gouden medaille op de super G en de zilveren medaille op de reuzenslalom, op de supercombinatie eindigde ze op de achtste plaats. In het seizoen 2013/2014 won de Oostenrijkse de algemene wereldbeker.

Op de Wereldkampioenschappen alpineskiën 2015 in Beaver Creek behaalde ze de wereldtitel op zowel de Super G als de reuzenslalom. Op de afdaling behaalde ze zilver, achter Tina Maze. In de combinatie eindigde ze op de vierde plaats. Fenninger won tijdens het seizoen 2014/2015 opnieuw het eindklassement van de algemene wereldbeker. Ze was ook de beste in het eindklassement van de reuzenslalom en de combinatie. Ze huwde op 16 april 2016 met voormalig snowboarder Manuel Veith en veranderde daarna meteen haar achternaam in Veith.[1] In Sankt Moritz nam de Oostenrijkse deel aan de wereldkampioenschappen alpineskiën 2017. Op dit toernooi eindigde ze als 22e op de reuzenslalom. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 in Pyeongchang veroverde Veith de zilveren medaille op de Super G, op de reuzenslalom eindigde ze op de twaalfde plaats.

Op 23 mei 2020 maakte Veith bekend haar skicarrière te beëindigen.[2]

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten
2010 Vlag van Canada Vancouver 16e Supercombinatie
16e Super G
25e Afdaling
2014 Vlag van Rusland Sotsji Goud Super G
Zilver Reuzenslalom
8e Supercombinatie
DNF1 Afdaling
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang Zilver Super G
12e Reuzenslalom

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten
2009 Vlag van Frankrijk Val-d'Isère 4e Super-G
7e Super Combinatie
32e Slalom
DNF1 Afdaling
2011 Vlag van Duitsland Garmisch-Partenkirchen Goud Supercombinatie
5e Super-G
17e Afdaling
2013 Vlag van Oostenrijk Schladming Brons Reuzenslalom
11e Afdaling
DNF1 Super G
DNF2 Supercombinatie
2015 Vlag van Verenigde Staten Beaver Creek Goud Reuzenslalom
Goud Super G
Zilver Afdaling
4e Combinatie
2017 Vlag van Zwitserland Sankt Moritz 22e Reuzenslalom
DNF1 Super G

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen
Seizoen Algm AD SL RS SG SC
2006/2007 108e - - 40e - -
2007/2008 60e - - 52e 32e 14e
2008/2009 20e 21e 39e 52e 15e 7e
2009/2010 26e 26e - - 13e 6e
2010/2011 12e 6e 59e 33e 7e 9e
2011/2012 5e 19e 54e 4e Brons 8e
2012/2013 Brons 8e - Zilver Brons 13e
2013/2014 Goud Zilver - Goud Zilver 8e
2014/2015 Goud Zilver 52e Goud Zilver Goud
2016/2017 74e 45e - 48e 26e -
2017/2018 15e 12e - 33e Brons -
2018/2019 39e 34e - 18e 26e
2019/2020 61e 37e - 45e 24e -
Wereldbekerzeges
Datum Plaats Onderdeel
28 december 2011 Vlag van Oostenrijk Lienz Reuzenslalom
28 december 2012 Vlag van Oostenrijk Semmering Reuzenslalom
3 maart 2013 Vlag van Duitsland Garmisch-Partenkirchen Super G
9 maart 2013 Vlag van Duitsland Ofterschwang Reuzenslalom
28 december 2013 Vlag van Oostenrijk Lienz Reuzenslalom
6 maart 2014 Vlag van Zweden Åre Reuzenslalom
7 maart 2014 Vlag van Zweden Åre Reuzenslalom
16 maart 2014 Vlag van Zwitserland Lenzerheide Reuzenslalom
25 oktober 2014 Vlag van Oostenrijk Sölden Reuzenslalom
21 februari 2015 Vlag van Slovenië Maribor Reuzenslalom
1 maart 2015 Vlag van Bulgarije Bansko Supercombinatie
2 maart 2015 Vlag van Bulgarije Bansko Super G
13 maart 2015 Vlag van Zweden Åre Reuzenslalom
22 maart 2015 Vlag van Frankrijk Méribel Reuzenslalom
17 december 2017 Vlag van Frankrijk Val-d'Isère Super G

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]