Nederlands: Gelegenheidslepel met ovale schep, steel met accoladevormig uiteinde. Aan de voorzijde van de steel gegraveerd een figuurtje van St. Walfridus, waarboven: S.W: Frids, op de achterzijde van de bak: 'Door Mevrou Sickingh vereert an haar Rigters als Schepperin.'

Er bestaat een sterk op object # 1935.0319 gelijkende lepel, vervaardigd in 1708/09, zie tt.cat. 'Groninger Keur, zilver uit Stad en Ommelanden', door J.-P. van Rijen, 1997, p. 220, en tt.cat. 'Groninger Zilver", Groninger Museum, 1975, p. 120. In Groninger Keur wordt deze vergelijkbare lepel als volgt beschreven: "De brede ovale bak gaat direct over in de steel. Op de voorkant van het accoladevormig steeleinde is gegraveerd: 'S.W: Frid:s.', met daaronder een voorstelling van een man, leunend op een schop. Afgebeeld is de heilige Walfridus die de Wolddijk zou hebben aangelegd. Een inscriptie op de achterkant van de bak luidt: 'Door Mevrou Sickingh Vereert An haer Rigters als Schepperin'. Een schepper was een bestuurder van een zijlvestenij, een waterschap; rigters of redgers waren de daar werkzame rechtsgeleerde ambtenaren. Thecla Elisabeth van Berum, in 1697 gehuwd met Feye Johan Sickinghe, was sinds 1698 Vrouwe van Thedema te Noordwolde. De zogenaamde schepperslepel werd door haar aangeboden na de oplossing van een conflict over de bevoegdheden in de schepperlij Innersdijken van het Winsumer en Schaphalsterzijlvest. Er is een tweede lepel bekend, door Entick in 1716/17 geleverd, met dezelfde inscriptie."

Deze laatst genoemde lepel is object # 1935.0319