Charles Houvenaghel

Charles Houvenaghel, geboren als Karel Houvenaghel (Nieuwpoort, 4 augustus 1878 – Parijs, 15 februari 1966) was een Belgisch akoesticus wiens werk gericht was op het verbeteren van blaasinstrumenten met behulp van wetenschappelijke methoden.^[1]

Hij werd in zijn tijd erkend als de grootste akoesticus sinds Adolphe Sax.^[2]

In 1931 vond hij het 'Rationeel Integraal' systeem uit voor saxofoon, een bewerking van het Böhm-systeem.^[3]^[4]^[5]

Bronnen

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Charles Houvenaghel op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ Musée des instruments à vent: https://www.facebook.com/MuseeMiv/posts/4251089428241544/
↑ https://rousseaumouthpieces.com/artistry-of-eugene-rousseau/saxophone-design/. Gearchiveerd op 28 januari 2023.
↑ Stephen Cottrell, The Saxophone., New Haven, Yale University Press, coll. « Yale Musical Instruments Series », 2013, 352 p. ISBN 978-0-300-10041-9, lire en ligne [archive]), p. 88
↑ Michael Segell, The Devil's Horn : The Story of the Saxophone, from Noisy Novelty to King of Cool., Farrar, Straus and Giroux, 2005, 336 p. ISBN 978-1-4299-3087-1
↑ Voichita Bucur, Handbook of Materials for Wind Musical Instruments., Springer Nature, 2019, 827 p. ISBN 978-3-030-19175-7,