Clos Cacheleu

Manoir de Bouillancourt (clos de Cacheleux)
	Manoir de Boullancourt, noordzijde
Locatie	Bouillancourt sur Miannay, Frankrijk
Algemeen
Kasteeltype	Landgoedhuis (manoir)
Stijl	Lodewijk XIV-stijl
Bouwmateriaal	baksteen en natuursteen
Eigenaar	Raphael en Marie-Laure du Plouy
Huidige functie	woning
Gebouwd in	1742
	Animatie Bouillancourt, Napoleontische kadasterkaart 1820 - 2023

Het Clos Cacheleux is een landgoed in Picardië, bestaande uit een manoir (1742) met boerderij en 14 hectare grond.

Manoir[bewerken | brontekst bewerken]

Het kasteel c.q. manoir (landhuis) is gebouwd in 1742, op de Napoleontische kaart van 1800 werd het manoir aangeduid als "Le Château". Het bouwwerk is opgetrokken in rode baksteen met een leien dak in een eenvoudige Lodewijk XIV-stijl. Het statige gebouw heeft een plattegrond in H-vorm, de twee dwarsvleugels zijn even hoog als de middenvleugel. de hoofdafmetingen zijn 26 * 11, 5 m, middenvleugel 11 x 10 m. zijvleugels 11,5 x 7,5 m. De middenvleugel heeft in de voor- en achtergevel ieder vijf raamtraveeën, voor de woning ligt een ruim bordes, de ingang is in de rechteruitbouw, de ingang in de linker-uitbouw is dichtgemetseld. De zijgevels (van de zijvleugels) hadden oorspronkelijk drie traveeën, waarvan sommige ramen later zijn dichtgemetseld, vrijwel alle ramen zijn voorzien van Louvre-luiken. Aan de oostzijde zijn later bijgebouwen tegen de gevel gemaakt die voor een deel behoren bij de boerderij. Op het dak van de middenvleugel zijn aan de voor- en achterzijde op de uiterste traveeën houten dakkapellen gebouwd. De nok van het dak is afgedekt met lood en voorzien van een versiering van franse lelies. Op een halve kilometer verwijderd is in Bouillancourt-sous-Miannay de "Eglise Saint-Samson" waar een aantal van de eigenaren zijn begraven in een groot familiegraf.

Het manoir heeft een eigen toegangsweg met smeedijzeren poort, de boerderij heeft een brede toegang waarvan de oorspronkelijke deuren verloren zijn gegaan.

Boerderij[bewerken | brontekst bewerken]

De boerderij bestond oorspronkelijk uit een aantal gebouwen uit natuursteen en vakwerk, na een brand aan het einde van de 19e eeuw is de boerderij herbouwd in Vlaamse stijl (Style Flamand) in baksteen en het dak gedekt met leien. De kleinere ramen hebben gemetselde rondbogen en de grotere ramen en deuren segmentbogen, alle deuren zijn geschilderd in Amiens blauw. De gebouwen van de boerderij vormen een doorlopende muur aan de wegzijde, de ingang van de clos is gedeeltelijk afgebroken maar de ingang voor personen is nog intact. Op het erf staat het korenhuis, het graan werd opgeslagen op de verdieping, de benedenverdieping diende als opslag voor werktuigen. Om muizen te weren werden de vloer en buitenzijde van de muren besproeid met urine van paarden waarin knoflook en uien waren geweekt.

Door opvolging kwam het landgoed in de 19e eeuw in handen van de familie Plouy. Het was toen in gebruik als boerenbedrijf. In 2008 besloten Raphael en Marie-Laure du Plouy om het kasteelterrein in te richten als camping en huisjespark.

Historie[bewerken | brontekst bewerken]

Het landgoed maakte deel uit van de heerlijkheid Bouillancourt sous Miannay groot 225 journeaux (225x4838 m2 ~ 109 ha) een derde deel bevond zich in Ponthieu de rest in het Graafschap Amiens. Charles de Cacheleu, ridder, seigneur van Bouillancourt (Monflières, 29-08-1666 - 1735) verkreeg de seigneurie op 4 april 1711 door zijn huwelijk met mejuffrouw Jeanne-Henriette-Agathe de Louvencourt, dochter van François Louvencourt. Het landgoed kwam in bezit van de seigneur Charles-François de Cacheleu (16-04-1724 - 24-02-1768, Bouillancourt-sous-Miannay, ridder, page van de Lodewijk XV, hij stierf ongehuwd zonder nageslacht en liet de heerlijkheid Bouillancourt na aan zijn neef Maximilien de Cacheleux de Méricourt (1768-1789). neef Maximilien de Cacheleu de Méricourt. In 1742 liet hij het manoir bouwen op de grond van de "Clos Cacheleu", een deels ommuurde boerderij. Eind 19e eeuw brandde de boerderij af en werd weer opgebouwd in metselwerk met een leien dak.

Opvolging[bewerken | brontekst bewerken]

1768-1789 Maximilien de Cacheleu de Méricourt (Noueux, 16-04-1723 - ).
Amand Flore de Cacheleu (Méricourt-en-Vimeu, 13-04-1757 - Bouillancourt sur Miannay, 25-06-1842).
Charles Amand Jules de Cacheleu (Poireauville, 11-07-1799 - Bouillancourt sous Miannay, 25-07-1883).
Gustave Adhémart Jules de Cacheleu (Bouillancourt sur Miannay, 26-11-184343 - )Deceased after 1875.
Markiezin Marie Thérèse Laure de Cacheleu, (27-03-1880 - 1960) huwt André Vincent d'Hantecourt (Martainneville, 19-01-1888 - 1959).
Marie-Christine d'Hantecourt (1913 - 2002) huwt baron Jacques Le Blond du Plouy (Ercourt, 15-07-1909 - Abbeville, 9-01-1979)(begr. kerk).
2023, Raphaël Le Blond du Plouy & mevrouw Blandine Le Blond du Plouy

Wapenschild[bewerken | brontekst bewerken]

In de kerk van Bouillancourt sous Miannay bevindt zich rechts van het koor het wapen van de famillie Cacheleu met deze tekst:

Ici git le corps de messire Charles Fois de Cacheleu, ancien Page de S.M. Louis XV Agé 54 ans, décédé le 24 frevrier 1768
Resquiescat in Pace
(Hier ligt het lichaam van meneer Charles Francois de Cacheleu, ridder, heer van Bouillancourt Mianny, voormalige schildknaap van zijne majesteit Lodewijk XV, 54 jaar oud, stierf op 24 februari 1768
Rust in Vrede)

La famille de Cacheleu a fait preuve Depuis le 17 Octobre 1195 sous Philippe II, surnommé Auguste.
(De familie Cacheleu is bekend sinds 17 oktober 1195 onder Filips II, bijgenaamd Augustus)