Daniel Cormier

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Daniel Cormier
Daniel Cormier
Persoonlijke gegevens
Volledige naam Daniel Ryan Cormier
Bijnaam DC
Geboren Lafayette, 20 maart 1979
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Lengte 1,80 m
Gewicht 114 kg
Sportieve gegevens
Discipline Worstelen, kickboksen
Jaren actief 2009–2020
Team American Kickboxing Academy
Gevechtsstatistieken MMA
Totaal 26[1]
Gewonnen 22
  Op knock-out 10
Verloren 3
  Op knock-out 1
Gestaakt 1
Portaal  Portaalicoon   Sport

Daniel Ryan Cormier (Lafayette, 20 maart 1979) is een voormalig Amerikaans MMA-vechter. Hij was van mei 2015 tot en met december 2018 wereldkampioen lichtzwaargewicht (tot 93 kilo) en van juli 2018 tot augustus 2019 - deels tegelijktijdig - wereldkampioen zwaargewicht (93+ kilo) bij de UFC. Hij was daarmee de tweede MMA-vechter ooit met UFC-titels in meerdere gewichtsklassen tegelijkertijd, na Conor McGregor.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Cormier is van oorsprong een worstelaar. In die discipline verloor hij op de Olympische Zomerspelen 2004 een wedstrijd om de bronzen medaille en won hij brons op het wereldkampioenschap worstelen 2007. Hij debuteerde in september 2009 in MMA, tijdens een evenement van Strikeforce. Die dag sloeg hij Gary Frazier in de tweede ronde van hun gevecht technisch knock-out (TKO).

Na zijn overwinning in zijn MMA-debuut versloeg Cormier zijn volgende vijf tegenstanders allemaal in de eerste ronde, dan wel middels een knock-out of technische knock-out, dan wel middels submissie (houdgreep of verwurging). Hij bouwde zijn staat van dienst verder uit tot vijftien overwinningen op rij met zeges op onder anderen voormalig UFC-kampioenen Josh Barnett en Frank Mir (allebei op basis van een unanieme jurybeslissing) en voormalig Strikefroce en Pride-kampioen Dan Henderson (middels submissie).

Wereldtitel[bewerken | brontekst bewerken]

Cormier vocht op 3 januari 2015 voor het eerst in zijn carrière om de UFC-wereldtitel, tegen de dan regerend kampioen Jon Jones. Hij verloor die dag op basis van een unanieme jurybeslissing. Het was voor Cormier de eerste nederlaag in zijn profcarrière. De UFC nam Jones in april niettemin zijn titel af naar aanleiding van een vluchtmisdrijf. Daardoor mocht Cormier in mei nogmaals om het zodoende vrijgekomen kampioenschap vechten, tegen Jones' beoogde volgende uitdager Anthony Johnson. Tijdens die wedstrijd nam Cormier zijn tegenstander in de derde ronde in een beslissende verwurging (rear-naked choke) en werd hij alsnog UFC-wereldkampioen lichtzwaargewicht.

Cormier verdedigde zijn wereldtitel voor het eerst in oktober 2015, tegen Alexander Gustafsson. Deze wedstrijd won hij op basis van een verdeelde jurybeslissing, de eerste in zijn MMA-carrière. Hij zou op 24 april 2016 vervolgens opnieuw zijn titel verdedigen in een rematch met Jones, voor wie dit veertien maanden na hun laatste ontmoeting zijn rentree zou worden. Cormier trok zich op 2 april 2016 echter terug vanwege een beenblessure. Nadat Jones die dag een vervangende tegenstander versloeg, werd de rematch tussen Cormier en hem opnieuw op het programma gezet voor 9 juli 2016. Ditmaal testte Jones twee dagen voor de partij positief op doping en werd hij daarom van de kaart gehaald.[2] Cormier kreeg voormalig wereldkampioen middengewicht (tot 84 kilo) Anderson Silva als vervangende tegenstander, voor een gevecht waarin zijn titel niet op het spel stond. Cormier won middels unanieme jurybeslissing.

Cormier zou het in december 2016 opnieuw opnemen tegen Johnson, maar zegde af vanwege een blessure. De partij vond vervolgens plaats in april 2017. Cormier verdedigde zijn titel voor de tweede keer door Johnson net als in hun eerste ontmoeting uit te schakelen met een rear-naked choke, ditmaal in de tweede ronde.

Cormier nam het op 29 juli 2017 na 2,5 jaar opnieuw op tegen Jones. Die won ook hun tweede gevecht, nu door middel van een knock-out in de derde ronde. Jones kreeg Cormier aan het wankelen met een trap tegen het hoofd. Daarna werkte hij hem naar de grond en dook hij op hem. Cormier verdedigde zich vanuit die situatie dusdanig slecht tegen een serie stoten naar zijn hoofd, dat de scheidsrechter het gevecht beëindigde. Jones leek zijn titel terug te hebben, maar werd betrapt op dopinggebruik. Daarom werd de uitslag geschrapt en bleef Cormier kampioen.

Cormier verdedigde zijn titel in januari 2018 voor de derde keer. Hij versloeg Volkan Oezdemir na twee minuten in de tweede ronde van hun gevecht door middel van een technische knock-out. Nadat hij zijn tegenstander naar de grond werkte, deelde hij vanuit bovenliggende positie zo eenzijdig uit dat de scheidsrechter het gevecht beëindigde.

UFC-kampioen lichtzwaar- én zwaargewicht[bewerken | brontekst bewerken]

De UFC programmeerde op 7 juli 2018 een gevecht tussen kampioen lichtzwaargewicht Cormier en heersend kampioen zwaargewicht (93+ kilo) Stipe Miočić, uitgevochten in de klasse zwaargewicht. Cormier werd die dag de tweede MMA-vechter ooit met UFC-titels in meerdere gewichtsklassen tegelijkertijd, na Conor McGregor. Hij sloeg Miočić een halve minuut voor het einde van de eerste ronde tegen de grond en gaf hem al liggend nog vier stoten. Miočić verdedigde zich niet, waarop de scheidsrechter de partij beëindigde en Cormier ook het kampioenschap in het zwaargewicht achter zijn naam kreeg. Cormier verdedigde de zwaargewichttitel op 3 november 2018 voor het eerst. Hij versloeg die dag Derrick Lewis door hem halverwege de tweede ronde van hun partij te verwurgen (rear-naked choke). Cormier werd hiermee de eerste UFC-vechter ooit die erin slaagde titels te verdedigen in meerdere gewichtsklassen. De UFC besloot dat Cormier maar in één gewichtsklasse tegelijk kampioen kon blijven en wilde hem daarom op 29 december 2018 onttronen als titelverdediger in het lichtzwaargewicht. Diezelfde dag zouden Jon Jones en Alexander Gustafsson het tegen elkaar opnemen om te bepalen wie de nieuwe kampioen tot 93 kilo zou worden. Cormier wachtte dit niet af en deed op 28 december 2018 zelf afstand van zijn titel in het lichtzwaargewicht. Hij verklaarde dat hij liever de eer aan zichzelf hield dan dat hij zich de titel liet ontnemen, omdat dat zou impliceren dat hij iets verkeerd gedaan zou hebben.[3]

Cormier nam het in augustus 2019 opnieuw op tegen Miočić. De rematch duurde vier ronden, waarin met name Cormier schade aanrichtte. Miočić kreeg hem in ronde vier wel aan het wankelen en bleef toen uithalen tot Cormier naar de grond ging. De scheidsrechter beëindigde het gevecht, waarmee Cormier ook zijn titel in het zwaargewicht kwijt was.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Record Tegenstander Methode Wedstrijd Datum Ronde Tijd 'Noten

'

Verlies 22–3 Stipe Miočić Jurybeslissing (unaniem) UFC 252 15-8-2020 5 5.00 Om titel UFC zwaargewicht
Verlies 22–2 Stipe Miočić Technische knock-out UFC 241 17-8-2019 4 4.09 Verlies titel UFC zwaargewicht
Winst 22–1 Derrick Lewis Submissie UFC 230 3-11-2018 2 2.14 Verdediging titel UFC zwaargewicht
Winst 21–1 Stipe Miocic Knock-out UFC 226 7-7-2018 1 4.33 Kampioen UFC zwaargewicht
Winst 20–1 Volkan Oezdemir Technische knock-out UFC 220 20-1-2018 2 2.00 Verdediging titel UFC lichtzwaargewicht
No contest 19–1 Jon Jones Uitslag geschrapt UFC 214 29-7-2017 3 3.01 Titelgevecht UFC lichtzwaargewicht. In eerste instantie overwinning voor Jones (KO). Uitslag geschrapt na positieve dopingtest Jones. Titel terug naar Cormier.
Winst 19–1 Anthony Johnson Submissie UFC 210 8-4-2017 2 3.37 Verdediging titel UFC lichtzwaargewicht
Winst 18–1 Anderson Silva Jurybeslissing (unaniem) UFC 200 9-7-2016 3 5.00 Non-titelgevecht
Winst 17–1 Alexander Gustafsson Jurybeslissing (verdeeld) UFC 192 3-10-2015 5 5.00 Verdediging titel UFC lichtzwaargewicht
Winst 16–1 Anthony Johnson Submissie UFC 187 23-5-2015 3 2.39 Kampioen UFC lichtzwaargewicht
Verlies 15–1 Jon Jones Jurybeslissing (unaniem) UFC 182 3-1-2015 5 5.00 Om titel UFC lichtzwaargewicht
Winst 15–0 Dan Henderson Technische submissie UFC 173 24-5- 2014 3 3.53
Winst 14–0 Patrick Cummins Technische knock-out UFC 170 22-2-2014 1 1.19 Debuut als lichtzwaargewicht
Winst 13–0 Roy Nelson Jurybeslissing (unaniem) UFC 166 19-10-2013 3 5.00
Winst 12–0 Frank Mir Jurybeslissing (unaniem) UFC on Fox: Henderson vs. Melendez 20-4-2013 3 5.00
Winst 11–0 Dion Staring Technische knock-out Strikeforce: Marquardt vs. Saffiedine 12-1-2013 2 4.02
Winst 10–0 Josh Barnett Jurybeslissing (unaniem) Strikeforce: Barnett vs. Cormier 19-5-2012 5 5.00 Winnaar Strikeforce Heavyweight Grand Prix
Winst 9–0 Antônio Silva Knock-out Strikeforce: Barnett vs. Kharitonov 10-9-2011 1 3.56 Strikeforce Heavyweight Grand Prix 1/2 finale
Winst 8–0 Jeff Monson Jurybeslissing (unaniem) Strikeforce: Overeem vs. Werdum 18-6-2011 3 5.00 Strikeforce Heavyweight Grand Prix
Winst 7–0 Devin Cole Jurybeslissing (unaniem) Strikeforce Challengers: Woodley vs. Saffiedine 7-1-2011 3 5.00
Winst 6–0 Soa Palelei Submissie XMMA 3 5-11-2010 1 2.23 Verdediging titel King of the Cage (KOTC) zwaargewicht
Winst 5–0 Jason Riley Submissie Strikeforce: Houston 21-8-2010 1 1.02
Winst 4–0 Tony Johnson Submissie KOTC: Imminent Danger 13-8-2010 1 2.27 Kampioen KOTC zwaargewicht
Winst 3–0 Lucas Browne Technische knock-out XMMA 2 31-7-2010 1 4.35 Kampioen XMMA-zwaargewicht
Winst 2–0 John Devine Knock-out Strikeforce Challengers: Johnson vs. Mahe 26-3-2010 1 1.19
Winst 1–0 Gary Frazier Technische knock-out Strikeforce Challengers: Kennedy vs. Cummings 25-9-2009 2 3.39