Kennin-ji lqlqlq

Myōshin-ji (妙心寺, Myōshin-ji) is een tempel complex in Kioto, Japan, en de hoofd tempel van de geassocieerde afdeling van de rinzai-school van het Japanse Zen boeddhisme. De Myōshin-ji school is veruit de grootste school van de Rinzai Zen, ongeveer even groot als de andere dertien afdelingen gecombineerd. Het bevat hierin ongeveer drieduizend vijfhonderd^[bron?] tempels doorheen Japan, een handvol overzees, van de rond de zesduizend rinzai tempels. Het bevat ook negentien geassocieerde kloosters van de in totaal veertig kloosters en een nonnenklooster.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De tempelgronden waren oorspronkelijk gronden van het paleis van Keizer Hanazono. Hanazono trad van de troon af in 1328 en had een kruinschering (werd monnik) in 1335, hierna in 1342 doneerde hij het paleis met als doel de tempel te stichten. Het district en vele plaatsen rond deze regio zijn hierdoor "Hanazono" genoemd, ter ere van hem. De hoofdtempel werd opgericht in 1342 door een zenmeester genaamd Kanzan Egen (関山慧玄, 1277–1360), derde patriarch van de invloedrijke otokan (応灯関) bloedlijn.

Bijna elk gebouw werd verwoest tijdens de Onin-oorlog in 1467. Veel van deze tempels zijn echter herbouwd, onder de leiderschap van Sekko-Soshin Zenji (1408-1486), de zesde patriarch. De huidige gebouwen werden voornamelijk in deze 150 opvolgende jaren gebouwd (de late 15e tot de vroege 17e eeuw),^[1] en de dag van vandaag zijn de tuinen van Myōshin-ji cultureel erfgoed van Japan.^[2]

School[bewerken | brontekst bewerken]

Een verschil tussen deze en de andere scholen van Rinzai Zen is dat de Myōshin-ji school zich niet strikt houd aan de koan. Met als doel om hun vorderingen naar verlichting te testen. De Myōshin-ji school laat toe de meester een specifieke kōan af te stemmen op de behoeften en achtergrond van de student. Deze methode wijkt af van de traditionele geaccepteerde teksten van kōan.

Indeling[bewerken | brontekst bewerken]

{ {externe media |image1=妙心寺山内図 "Myōshin-ji temple map" (ja) ^[3] }} The complex is vrij uitgestrekt en beschikt over verschillende kronkelende paden omringd door hoge muren, dus het is makkelijk om verloren te geraken. Zoals gebruikelijk in constructie van Japanse tempels zijn de belangrijkste gebouwen gelegen op de as van de zuidelijke poort, in het zuid-westers kwadrant van het complex. Er is een belangrijk noord-zuid pad dat de noordelijke poort en de zuidelijke poort verbindt. Beginnend parallel aan de hoofdgebouwen, daarna richting noord tot de noordelijke poort. Er is ook een oost-west pad dat ten oosten gaat, beginnende van de hoofdgebouwen (in het westen aan de Tenju-in, voorbij de hatto en butsuden, na een curve aankomend in het oosten aan de Tōrin-in). Naast het directe noord-zuid pad, is er een langer pad dat gaat van de oostelijke- tot noordelijke poort, voorbij de Keishun-in, dan in het oost-westen, net ten zuiden van de Daishin-in, ten stop komt. Buiten deze hoofdroutes zijn er nog een aantal zijpaden. Deze paden zijn allemaal gelinkt aan sub-tempels, meestal met een enkele ingang.

Gebouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Belangrijk Japans erfgoed van Japan
- Chokushimon - Gebouwd in 1610.
- Sanmon - Gebouwd in 1599.
- Butsuden - Gebouwd in 1827.
- Hattō - Gebouwd in 1656.
- Dai-hōjō - Gebouwd in 1654.
- Kuri - Gebouwd in 1653.
- Sho-hōjō - Gebouwd in 1603.
- Yokushitsu - Gebouwd in 1656.
- Kyōzō - Gebouwd in 1673.
- Minamimon - Gebouwd in 1610.
- Kitamon - Gebouwd in 1610.
- Genkan - Gebouwd in 1654.
- Shindō - Gebouwd in 1656.

Sanmon
Butsuden and Hattō
Dai-hōjō
Yokushitsu

Access[bewerken | brontekst bewerken]

The complex is located between Ichijō Street (一条通, ichijō-dōri, first street) to the north and shimotachiuri-dōri (下立売通) to the south, and can be entered from the north or south. There are two main gates: one to the south, and one to north; there are also side entrances that do not pass through a gate. At the south there is a large gate that is not open, as it is a chokushi-mon (勅使門, imperial envoy gate) (hence only opened for imperial envoys), but next to it is the main south gate (南総門, minami-sōmon). Just inside both the north and south gates are small information booths, providing maps and directions.

A number of train stations are located nearby:

Myōshin-ji station and Ryōan-ji station on the Randen line, near north gate
Hanazono Station on the JR Sagano Line, near the south gate

Sub-temples[bewerken | brontekst bewerken]

There are 40-odd sub-temples (塔頭, tatchū) of the main temple (Myōshin-ji states 46, but lists 49), of which 30-odd are within the grounds of the main complex, and 10 are in the surrounding area. These include:^[4]

Within the grounds
Open year-round

Taizō-in (退蔵院) – most noted sub-temple, garden and ink paintings
Shunkō-in (春光院) – connections with Christianity and with Buddhist philosophy, meditation in English
Daishin-in (大心院) – rock garden "aum garden" (阿吽の庭, aun no niwa), shukubō
Keishun-in (桂春院) – tea garden (matcha tea served)

Seasonal openings

Tōrin-in – seasonal openings (parts of January, July, and October), year-round shukubō and shōjin-ryōri
Daihō-in 大法院 – spring and autumn openings (new leaves and autumn leaves: early April through early May, and November, respectively)

Limited admission (conditions apply)

Daiyū-in 大雄院

Closed to public

(Others)

Off the grounds
Open to the public

Ryōan-ji – short walk away, world-famous rock garden, UNESCO World Heritage Site

Limited admission

Eshō-in 慧照院 – just south of main grounds, limited admission; seasonal opening for camellia garden in late April
Seigen-in 西源院 – just south of Ryōan-ji, limited admission

Closed to the public

(Others)

Affiliated temples[bewerken | brontekst bewerken]

Temples in the Myōshin-ji school, but not sub-temples the main complex include:

School[bewerken | brontekst bewerken]

Hanazono University, the Rinzai university, was established by Myōshin-ji in 1872, and is located some distance to the southeast of the temple complex. In the southeast corner of the square plot of the temple complex proper is the associated Hanazono High School, just across a small river.

Abbots[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

List of National Treasures of Japan (crafts-others)
List of National Treasures of Japan (writings)
Ichibata Yakushi Kyodan
For an explanation of terms concerning Japanese Buddhism, Japanese Buddhist art, and Japanese Buddhist temple architecture, see the Glossary of Japanese Buddhism.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

↑ The Head Temples of Zen Buddhism
↑ 妙心寺庭園. Agency for Cultural Affairs. Geraadpleegd op 10 February 2012.
↑ 境内のご案内 "Precincts guide" (ja)
↑ 妙心寺塔頭 "Myōshin-ji sub-temples" (ja)

"Japanese Rinzai Zen Buddhism. Myoshinji, a living religion" Jørn Borup, Brill, ISBN 978-90-04-16557-1
"Gardens For All: Myoshinji: Zen gardens wondrous to behold, and not", The Japan Times, March 28, 2002, by Gerard Taaffe

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Myoshin-ji op Wikimedia Commons.

Myōshin-ji Official site (includes English section)
Head Temples of Zen Buddhism

Category:1342 establishments

Category:Places of Scenic Beauty Category:Buddhist temples in Kyoto Category:Historic Sites of Japan Category:Important Cultural Properties of Japan

Nanzen ji[bewerken | brontekst bewerken]

Nanzen-ji; 南禅寺
Tempel in Japan
Locatie	Kioto
Bouwjaar	1291
Portaal	Religie

Myōshin-ji; 妙心寺
	Hoofdgebouwen. Links naar rechts: ; Sanmon, Butsuden, Hattō
Portaal	Religie

Nanzen-ji (南禅寺, Nanzen-ji), of Zuiryusan Nanzen-ji, indertijd Zenrin-ji (禅林寺, Zenrin-ji), is een tempel van het Zen boeddhisme in Kioto, Japan en werd opgericht door Keizer Kameyama in 1291 op dezelfde ligging als zijn vrijstaande paleis. Het is het hoofdkantoor van de Nanzen-ji van het Rinzai-zenboeddhisme. De terreinen van Nanzen-ji zijn samen met de Hojo tuinen cultureel erfgoed van Japan.^[1]^[2]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De Nanzen-ji werd opgericht tijdens de [Heianperiode] (1291). De tempel werd verwoest door branden in 1393, 1447 en 1467, waarna de tempel 1597 herbouwt werd en in de [Edoperiode]^[3] verder uitgebreid werd. Doorheen de tijd heeft het tussen de negen en twaalf subtempels bevat.

Belang in het Zenboeddhisme[bewerken | brontekst bewerken]

De Nanzen-ji is niet een van de 'vijf grote zen tempels van kioto', maar speelt een belangrijke rol in het systeem van de vijf bergen, wat Chinese afkomst heeft. Tenryu-ji is een van de tempels van de Kyoto Gozan (京都五山, Kyōto gozan} ook wel de vijf grote zen tempels van kioto genoemt. Samen met deShokoku-ji (相国寺, Shōkoku-ji), de Kennin-ji (建仁寺, Kennin-ji), de Tofuku-ji (東福寺, Tōfuku-ji) en de Manju-ji (満寿寺, Manju-ji). De hoofdtempel die zetelt over deze Kyoto Gozan is de Nanzen-ji.^[1]　Na de voltooiing van de Shokoku-ji, door Ashikaga Yoshimitsu in 1386, werd er een nieuw ranking systeem gemaakt, met de Nanzen-ji in een klasse apart aan de top.

{, Nanzen-ji) -

Tōfuku-ji (東福寺) is a Buddhist temple in Higashiyama-ku in Kyoto, Japan. Tōfuku-ji takes its name from two temples in Nara, Tōdai-ji and Kōfuku-ji.^[2] It is one of the so-called Kyoto Gozan or "five great Zen temples of Kyoto". Its honorary sangō prefix is Enichi-san (慧日山).

History[bewerken | brontekst bewerken]

Tōfuku-ji was founded in 1236 by the imperial chancellor Kujō Michiie.^[3] He appointed the monk Enni as founding priest, who had studied Rinzai Zen Buddhism in China under the monk Wuzhun Shifan. The temple was burned but rebuilt in the 15th century according to original plans. Tofuku-ji was one of the five temples of the Five Mountain System.

Abbots[bewerken | brontekst bewerken]

In 1486 Ryōan Keigo became the 171st abbot of Tōfuku-ji. At the end of the 16th century Ankokuji Ekei was appointed abbot. From 1980 to 2009 Tōfuku-ji has been led by head abbot Keidō Fukushima.^[4]

Architecture[bewerken | brontekst bewerken]

Tōfuku-ji's main gate is the oldest sanmon in Japan. It is a National Treasure of Japan. It is two stories high and five bays wide. The central three bays are doors.

Currently, the Tōfuku-ji complex includes 24 sub-temples, though in the past the number has been as high as 53.

Artwork[bewerken | brontekst bewerken]

Tōfuku-ji's large nehan-zu painting depicts Buddha on his death bed. This massive image (7 x 14 meters) is the second largest in Japan. The image at nearby Sennyū-ji is the largest of its kind in Japan, measuring 8 x 16 meters. Both images are rarely displayed, most recently in 2003 for three days only.^[5]

A 1238 portrait painting of Wuzhun Shifan along with an inscription by an anonymous author was brought to the temple by Enni in the 1240s and remains there today. Plaques of Wuzhun's calligraphy is also kept at Tōfuku-ji.

Garden[bewerken | brontekst bewerken]

There are a number of gardens in the various precincts of Tōfuku-ji. The current garden was designed by landscape architect Mirei Shigemori in the 1930s. The moss garden in particular has been emblematic of the renewal of Japanese gardening principles in the 20th Century.

The temple features a large number of Japanese maple trees, and is most crowded during the autumn season when people flock to see the autumn foliage. It is a tradition to view the leaves from the Tsūten-kyō bridge.