Naar inhoud springen

Gebruiker:Unitgloria

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

UNIT GLORIA

De geschiedenis van ( Unit ) Gloria   In 1966 wordt de groep Gloria opgericht door de broers Albert 'Mouse' Hol (gitaar, zang), Gerrit 'Meep' Hol (drums), Geert Hol ( Gitaar, zang ) en Hoss van Hardeveld (bas, toetsen, zang). Geert Hol wordt vervangen door Robert Long in 1967. In 1968 neemt de groep zijn eerste single op ‘So it Goes’, deze wordt geproduceerd door George Kooymans. De tweede single ‘Bitter Sweet’, geproduceerd door Bobby Graham deze verschijnt bij Red Bullet van Willem van Kooten en bereikt in november 1968 de tipparade door veel Air-play van Radio Veronica. De band maakt de overstap van het Philips naar het Imperial Label, van Bovema/EMI. Ook Bobby Graham gaat mee naar Bovema en produceert in maart 1969 "The Last Seven Days". De ‘The last seven days’ behaalt een vijfde plaats in de Top 40. Heel gauw werd dit nummer een internationaal succes in o.a. de volgende landen: België, Duitsland, America, Italië, Spanje, Frankrijk, Zwitserland en Engeland. Na de hit "The Last Seven Days" wil Willem van Kooten (Philips, Red Bullet) ook een graantje meepikken van het succes van de groep en brengt de demo-opname van "The Storm" uit op single, ook dit nummer kwam in de Top 40 terecht. In 1969 brengt de groep zijn eerste LP uit "Mea Semper Gloria Vivet"  een prachtige langspeelplaat met een speciale binnen en buiten hoes. Als de groep het ook in het buitenland wil proberen, wordt om misverstanden te voorkomen de naam gewijzigd in Unit Gloria en later in Robert Long & Unit Gloria. Na "The Last Seven Days" zet Unit Gloria  "Our Life", "Wild Bird", "Our Father", "Heartaches and Sorrows" en "Back in the Sun" op de plaat. "Our Father" brengt het tot een zevende plaats in de Top 40. Het nummmer "Heartaches and Sorrow" heeft twee uitvoeringen. Er is een single versie en een part two versie, deze staat op de LP "Ultrajectum" welke is uitgebracht in 1971. "Ultrajectum" Was een totaal andere LP dan "Mea Semper Gloria Vivet" , meer rock, meer zoals Unit Gloria live speelde. Hoss het technisch brein van de band, ontwierp een systeem om de niet waar te maken partijen op een band mee te laten lopen en deze tijdens de live optredens te laten horen, dit gebeurde via een band recorder die achter op het podium stonden. Zo had Unit Gloria live praktisch hetzelfde geluid als op de plaat. Voor die tijd was dat een vrij uitzonderlijke manier van werken. Het publiek reageerde soms erg verbaasd omdat zij dachten dat de band alleen maar zou spelen in de trend van "The last seven days", maar Unit Gloria was een veelzijdige groep die meerder style van muziek kon spelen. Unit Gloria bezoekt ook Amerika op uitnodiging van de California Holland Club. De groep treedt één week op o.a. in Hollywood Palladium. Volgens de kranten was het optreden daar een succes en stond Hollywood Palladium op zijn kop. In een krantenartikel staat hierover: “Rients Gratema en de Utrechtse popgroep Unit Gloria veroverde moeiteloos het verwende publiek”. Unit Gloria werd een begrip in de Lage Landen. In 1972 besluit Robert Long de band te verlaten om een solocarrière te beginnen. In dat jaar komt de Amsterdamse zangeres Bonnie St. Claire voor hem in de plaats. Deze had al een solocarrière achter de rug met o.a. de hit "‘I won’t Stand Between Them’". Ongeveer een jaar lang (1973) deelt Robert Long het podium met Bonnie, feitelijk is er een goede overdracht geweest van leadzanger(es). Unit Gloria gaat verder met zangeres Bonnie St. Claire en scoort grote hits als "Clap Your Hands And Stamp Your Feet" en "Waikiki Man", gevolgd door nog een aantal hits in dezelfde sfeer. Tot 1976, als Bonnie St. Claire een solocarrière start, blijft deze formatie actief, in de laatste fase zonder bassist Hoss en drummer Meep maar met Jan Rietman (toetsen), Ed Swanenberg, Frans Meijer en Rob Metz als begeleidingsband van Bonnie.


Voor meer informatie ga naar [1]