Georges Begerem

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Georges Begerem (Ieper, 14 september 1866 - 14 april 1926) was een Belgisch advocaat en Franstalig dichter.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Begerem behoorde tot een oude Ieperse familie. Hij promoveerde tot doctor in de rechten en vestigde zich als advocaat in Ieper. Hij werd ook tot gemeenteraadslid verkozen.

Voor de Eerste Wereldoorlog was hij hoofdredacteur van Burgersbelang, het blad van de Ieperse middenstand. Hij was ook bestuurslid van de Derde Orde van Sint-Franciscus.

Met zijn gezin vluchtte hij naar Frankrijk tijdens de oorlog. Bij de terugkeer lag Ieper plat en moest het gezin zich noodgedwongen in Brugge vestigen. In 1925 kon het terug zijn intrek nemen in Ieper, maar kort daarop overleed Begerem.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

Poëzie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Pensées d'exil, 1918.
  • La Flandre à Dieu, 1919.
  • Saisons et fleurs, 1919.
  • Ypres à travers les âges, onuitgegeven.

Juridische werken[bewerken | brontekst bewerken]

  • Les indemnités de guerre, 1915.
  • De la libeerté testamentaire, 1918.
  • De la réorganisation des pouvoirs judiciaires en Belgique, 1919.

Politieke geschriften[bewerken | brontekst bewerken]

  • Flamands et activistes, 1918.
  • Les indésirables, 1918.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Georges Begerem trad in eerste huwelijk met Emilie Pontus (1864-1907), dochter van de arts Auguste Pontus (1817-1870) en nicht van de minister van Oorlog, luitenant-generaal Charles Pontus (1829-1907). Ze hadden een dochter en een vroeg gestorven zoon. Hij trad in tweede huwelijk met Marguerite De Keerle, met wie hij als kinderen had:

  • Georges-Marie Begerem (1910-1979), benedictijn in de Sint-Andriesabdij, Brugge.
  • Marie-Henriette Begerem (1911-1996), echtgenote Jean Morel (1910-1992).
  • Elisabeth Begerem (1913-1937), propagandiste VKSJ.
  • Francis Begerem (1915-1995), vrederechter in Gent.
  • Monique Begerem (1917-2002), lerares.
  • Marie-Thérèse Begerem (1923-2003), lerares.

Minister Victor Begerem was zijn neef.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • In memoriam juffrouw Elisabeth Begerem, Tielt, VKSJ, 1939.
  • Christian PAPIANS DE MORCHOVEN o.s.b., In memoriam Dom Georges-Marie Begerem, in: Zevenkerken, Le trait d'union, oktober 1979
  • Michel COUNE o.s.b., Het leven van de mens is zeventig jaar, homilie bij de uitvaart van Georges-Marie Begerem, in: Zevenkerken, Le trait d'union, oktober 1979.
  • Jean EECKHOUT, Thrène pour un ami défunt, in: Zevenkerken, le trait d'union, oktober 1979.
  • Benoît STANDAERT o.s.b., Afscheid: het laatste bedrijf, in: Zevenkerken le trait d'union, oktober 1979.
  • Andries VAN DEN ABEELE, Georges Begerem, in: Lexicon van West-Vlaamse schrijvers, Deel 4, Torhout, 1987.