PGA Kampioenschap (Schotland)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Het PGA Kampioenschap van Schotland (Scottish PGA Championship, later het Johnnie Walker Championship at Gleneagles) is een voormalig nationaal kampioenschap voor golfprofessionals.

Het toernooi maakte vanaf 1999 deel uit van de Europese PGA Tour en liet dus internationale deelnemers toe. Het vond nadien altijd plaats op Gleneagles. Bij die eerste editie kwam Rolf Muntz in de play-off, maar hij verloor van Warren Bennett.

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Adam Scott had al drie overwinningen in 2002 behaald toen hij in Gleneagles aankwam en stond op de 13de plaats van de Volvo Order of Merit. Op Gleneagles won hij met een voorsprong van 10 slagen en steeg hij naar de 8ste plaats.

  • Hij was de jongste winnaar: 22 jaar en 40 dagen.
  • Hij won met -26, de laagste score ooit. Op de 2de plaats eindigde Raymond Russell met -16.
  • Hij maakte 22 onder par op de par-5-holes.
  • Hij maakte de laagste ronde van de week, 63, en evenaarde het record van Pierre Fulke uit 2000.

Hole-in-one[bewerken | brontekst bewerken]

Er werd tijdens dit toernooi regelmatig een hole-in-one gemaakt:

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar Score Opmerking
Scottish PGA Championship
1956 Vlag van Schotland Eric Brown
1958 Vlag van Schotland Eric Brown
1960 Vlag van Schotland Eric Brown
1965 Vlag van Schotland Eric Brown
1966 Vlag van Schotland Eric Brown tie met John Panton
1968 Vlag van Schotland Eric Brown
1970 Vlag van Schotland Ronnie Shade
1976 Vlag van Schotland John Chillas
1986 Vlag van Schotland Ross Drummond
1987 Vlag van Schotland Ross Drummond
1989 Vlag van Schotland Ross Drummond
1990 Vlag van Schotland Ross Drummond
1994 Vlag van Schotland Andrew Coltart
1999 Vlag van Engeland Warren Bennett
-6
Monarch's Course. Play-off tegen Rolf Muntz
2000 Vlag van Zweden Pierre Fulke
-17
PGA Centenary Course
Gleneagles Scottish PGA Championship
2001 Vlag van Engeland Paul Casey
-14
PGA Centenary Course
Diageo Scottish PGA Championship
2002 Vlag van Australië Adam Scott
-26
PGA Centenary Course
Diageo Championship at Gleneagles
2003 Vlag van Denemarken Søren Kjeldsen
-9
2004 Vlag van Engeland Miles Tunnicliff
-13
PGA Centenary Course
Johnnie Walker Championship at Gleneagles
2005 Vlag van Italië Emanuele Canonica
-7
2006 Vlag van Engeland Paul Casey
-16
2007 Vlag van Schotland Marc Warren po
-12
play-off tegen Simon Wakefield
2008 Vlag van Frankrijk Grégory Havret
-14
2009 Vlag van Zweden Peter Hedblom
-13
PGA Centenary Course
2010 Vlag van Schotland Chris Doak po
-15
won op Gleneagles na 4-holes play-off van Gareth Wright (foto)

Nederlandse prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 speelden Maarten Lafeber en Joost Luiten mee, beiden misten de cut.

In 2009 verschenen zes Nederlanders aan de start: Wil Besseling, Robert-Jan Derksen, Maarten Lafeber, Joost Luiten, Taco Remkes en Inder van Weerelt.[1] Lafeber leidde dit gezelschap na de eerste ronde en stond met -1 op de 29ste plaats. In de tweede ronde maakte hij 67 (-5), waarna hij op een gedeelde tweede plaats kwam te staan; aan de leiding bleef Paul Lawrie. Besseling maakte -2 en steeg naar de 38ste plaats, en Van Weerelt maakte -1 en steeg naar de 48ste plaats.

Op de derde dag ging het moeizaam met de Nederlanders. Lafeber eindigde nog met twee birdies maar zakte naar de 7de plaats. Besseling en Van Weerelt stonden ergens onderaan. Lawrie maakte +1 en werd ingehaald door Peter Hedblom, die -4 maakte en met -8 aan de leiding ging.

De laatste ronde was niet erg spannend. Lafeber maakte 77 en werd 37ste. Van Weerelt maakte -1 en werd 45ste.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]