Lina Krasnoroetskaja

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lina Krasnoroetskaja
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Rusland Russische
Geboorteplaats Obninsk
Geboortedatum 29 april 1984
Woonplaats Obninsk
Lengte 1,74 m
Gewicht 59 kg
Profdebuut 1999
Met pensioen 2005
Slaghand rechts, tweehandige backhand
Totaal prijzengeld 947.916 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 131–83
Titels 0 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 25e (19 januari 2004)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2004)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2001)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2001)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2001)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 60–54
Titels 1 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 22e (2 februari 2004)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2004)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2003)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (2003)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2001, 2003)
Laatst bijgewerkt op: 16 maart 2013
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Lina Vladimirovna Krasnoroetskaja (Russisch: Лина Владимировна Красноруцкая) (Obninsk, 29 april 1984) is een voormalig professioneel tennisspeelster uit Rusland. Ze begon met tennis toen ze drie jaar oud was, en werd beroepsspeelster op haar vijftiende. Haar favoriete ondergrond is gras. Op 21-jarige leeftijd beëindigde ze haar professionele tennisloopbaan, als gevolg van terugkerende ziektebeelden. Later werd zij commentator bij een Russisch TV-station.

Tennisloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Junioren[bewerken | brontekst bewerken]

In 1999 was Krasnoroetskaja nummer een op de wereldranglijst voor junioren. In datzelfde jaar won ze de US Open-titel bij de junioren (enkelspel), waarbij ze de finale in het dubbelspel verloor.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Krasnoroetskaja won geen WTA-titels. Wel stond ze eenmaal in een WTA-finale: in 2003, op het toernooi van Toronto. Daarnaast won ze een ITF-titel: in 1999 in San Severo. Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale op Roland Garros 2001. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 25e plaats, die ze bereikte in januari 2004. Tot haar verdere wapenfeiten mag ze niet alleen overwinningen op Monica Seles (Doha, 2003, tweede ronde) en Nadja Petrova (Indian Wells, 2001 en Pan Pacific, 2003) rekenen; tevens won ze in Toronto (2003) haar derderondepartij van de Belgische Kim Clijsters, op dat moment nummer één van de wereldranglijst.

Damesdubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Krasnoroetskaja won één WTA-titel: in 2003 op het toernooi van Rosmalen, samen met landgenote Jelena Dementjeva. Daarnaast stond ze nog tweemaal in een WTA-finale. Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale op Wimbledon 2003, eveneens samen met Jelena Dementjeva – opmerkelijk detail: op weg naar deze halvefinaleplaats hadden Krasnoroetskaja en Dementjeva de zusters Venus en Serena Williams verslagen. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 22e plaats, die ze bereikte in februari 2004.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Hoewel Krasnoroetskaja weinig gemengd dubbelspel speelde, behaalde ze uitgerekend in deze discipline haar beste overall grandslam-resultaat: in 2003, een finaleplaats op de US Open, samen met Canadees Daniel Nestor.

Posities op de WTA-ranglijst enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaartal rank
2004 138
2003 27
2002 175
2001 34
2000 133
1999 164

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
tot 2009 2009 – 2020 / vanaf 2021
Tier I Premier Mandatory
Tier II Premier Five / WTA 1000
Tier III Premier / WTA 500
Tier IV & V International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. datum toernooi ondergrond tegenstandster score
Verloren finales
1. 2003-08-17 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van België Justine Henin 1-6, 2-6 details

WTA-finaleplaatsen dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. datum toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
Gewonnen finales damesdubbelspel
1. 2003-06-21 Vlag van Nederland WTA Rosmalen gras Vlag van Rusland Jelena Dementjeva Vlag van Rusland Nadja Petrova
Vlag van Frankrijk Mary Pierce
2-6, 6-3, 6-4 details
Verloren finales damesdubbelspel
1. 2001-10-07 Vlag van Rusland WTA Moskou tapijt Vlag van Rusland Jelena Dementjeva Vlag van Zwitserland Martina Hingis
Vlag van Rusland Anna Koernikova
61-7, 3-6 details
2. 2002-11-10 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Rusland Tatjana Panova Vlag van Ierland Kelly Liggan
Vlag van Tsjechië Renata Voráčová
5-7, 67-7 details
Verloren finales gemengd dubbelspel
1. 2003-08-07 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Canada Daniel Nestor Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
7-5, 5-7, [5-10] details

Prestatietabel[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Grand slam, enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2000 2001 2002 2003 2004
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R 3R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R KF 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 4R 2R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1R

Grand slam, vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2000 2001 2002 2003 2004 2005
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R HF
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 3R

Grand slam, gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2003 2004
Vlag van Australië Australian Open 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open F

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]