Lord of the Ages

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lord of the Ages
Nummer van:
Magna Carta
Van het album:
Lord of the Ages
Uitgebracht 1973[1]
Genre progressieve rock, progressieve folk
Duur 9:58[1]
Label Vertigo[1]
Schrijver(s) Christopher John Simpson[1]
Producent(en) Tony Cox[1]
Volgorde op Lord of the Ages
2
Two Old Friends
  3
Lord of the Ages
  4
Isn't It Funny (And Not a Little Bit Strange)
Portaal  Portaalicoon   Muziek

"Lord of the Ages" is een nummer van de Britse band Magna Carta. Het nummer verscheen als de derde track op hun gelijknamige album uit 1973.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

"Lord of the Ages" is geschreven door zanger en gitarist Christopher John Simpson.[1] Het nummer heeft een sprookjesachtige tekst over een ruiter die de wereld lijkt te vernietigen.[2][3] Het was oorspronkelijk geschreven als gedicht voor zanger Glen Stuart, die het kon vertellen aan het eind van een album. Simpson nam een demo op in het huis van een vriend, die de tekst oplas. Op dat moment bedacht hij de muziek, die hij binnen een half uur schreef.[4]

"Lord of the Ages" begint met een spoken word-passage, die steeds terugkeert.[5] Vanwege de lengte van tien minuten werd het nooit op single uitgebracht, ook niet in ingekorte vorm. Desondanks bleek het een van de populairste tracks van de band. Zo kwam het in Nederland regelmatig voor in de Radio 2 Top 2000, waarbij in 2000 de hoogste notering werd behaald op plaats 512.

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Lord of the Ages -512--------137311331259121214321379134617341876----- -
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.