Overleg:Aasgier

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laatste reactie: 11 jaar geleden door Hwdenie in het onderwerp Herziening april 2013

Ls,

Zie hieronder mijn tekst over de aasgier. Het lijkt mij een verbetering als deze doorgevoerd wordt, echter ik heb weinig ervaring met wikipedia omdat zomaar te doen. s.v.p Tekst doornemen en waarnodig aan te vullen.

Ik heb ook een foto ter beschikking: staat nu nog op http://www.flickr.com/photos/8045262@N04/526726371 zelf gemaakt dus de rechten berusten bij mij.

Bronvermelding: 1. De engelse wikipedia pagina over de egyptian vulture 2. Een roofvogelpark plus "show" in Roccamadour, Frankrijk, wat voornamelijk tot doel heeft soortbehoud en het opvangen van illegaal ingevoerde roofvogels en gewonde vogels.

De Aasgier of Egyptische Gier, Neophron percnopterus, is een relatief kleine, "oude wereld" gier. Zijn leefgebied is van Noord Afrika tot Zuid west Azië. Het is de enige vertegenwoordiger uit het geslacht Neophron.

Aasgieren zijn, de naam zegt het al, aaseters, hun hoofdvoedsel bestaat uit kadavers. Maar ze vallen ook wel kleine zoogdieren aan en roven graag eieren. Ze zijn erg bedreven in het met behulp van stenen open krijgen van eieren.

Het verenpak van de aasgier is zwart met wit. Zijn gezicht is geel van kleur (en oranje gedurende de nest periode) en bevat geen veren. Zin staart heeft een V-vorm. Hieraan is hij tijdens de vlucht te herkennen. De jonge vogels zijn donker bruin en worden geleidelijk lichter. Een aasgier is volwassen vanaf 5 jaar.

Een volwassen aasgier meet gewoonlijk 85 cm van staart tot snavel, heeft een spanwijdte van ongeveer 170cm en weegt ongeveer 2 kg.

Aasgieren komen redelijk verspreid voor. Ze kunnen gevonden worden in Zuid Europa, Noord Afrika, West en Zuid Azië. De aasgier is niet echt uitgerust om koud weer te doorstaan, maar als de winters niet te streng zijn, dan zal hij niet vertrekken. Omdat de aasgier van vuilnisbelten eet en naar dode dieren zoekt, is de aasgier een bekende verschijning in zowel droog en open gebied als in de buurt van steden.

De aasgier is volwassen vanaf 5 jaar en nestelt vergelijkbaar aan andere roofvogels. Ze vormen paren voor het leven. Ze nestelen in moeilijk toegankelijke rostpartijen of rotswanden. Zowel man als vrouw bouwen aan het nest. Takken worden gebruikt als basis voor het nest, voor de "afwerking" wordt allerlei rommel en soms zelfs skeletten van prooidieren gebruikt. Waar de meeste andere roofvogels hun klauwen als transportmiddel gebruiken, gebruikt de aasgier zijn snavel. Gedurende de broedtijd wordt het nest continu bijgewerkt. Het vrouwtje legt in de periode eind maart - eind april gemiddeld 2 eieren met donker bruine vlekken. De eieren wegen ongeveer 94 gram en zijn 65 mm lang en ongeveer 55mm breed.

De aasgier eet vooral kadavers. Omdat het een relatief kleine vogel is en zijn snavel niet bijzonder sterk is krijgt hij kadavers niet zelf open en moet hij wachten tot andere aaseters als grotere gieren en Hyena's met hun werk klaar zijn. De aasgier heeft een smalle kop en een relatief lange smalle snavel, hiermee kan hij smalle stukjes vlees van de kadavers plukken die grotere beesten niet te pakken kunnen krijgen. Aasgieren jagen soms op kleine en langzame zoogdieren of reptielen. Vooral schildpadden zijn geliefd. Die pakt de aasgier dan op en laat ze van grote hoogte naar beneden vallen zodat het schild kapot gaat en de inhoud er uitgehaald kan worden. Ook zijn aasgieren bekend om hun handigheid met stenen om eieren kapot te krijgen.

Vanwege zijn lange, smalle vleugels en V-vormige staart werd deze vogel door de oude Egyptenaren faraokuiken genoemd en werd hij beschermd omdat men zijn werk als natuurlijke vuilruimer erg belangrijk vond. Hoewel de aasgier in grote delen van zijn leefgebied veel voorkomt, wordt hij vervolgd en wordt er ook langs zijn migratieroutes jacht op hem gemaakt. Hierdoor neemt zijn aantal af, met name in Europa, waar boeren ten onrechte denken dat deze vogel ziektes overbrengt.

Externe link met foto's van een aasgier die een ei kapot maakt: http://www.dierennieuws.nl/vogels/dierinfo/di05036.htm

Externe link naar de soortenbank : http://www.soortenbank.nl/soorten.php?soortengroep=vogels&id=87

Herziening april 2013[brontekst bewerken]

Bovenstaande tekst heb ik niet gebruikt. Die tekst dateert van juni 2007 en is gemaakt door een gebruiker die daarna niet meer actief was/is (voor zover ik kon nagaan). Er is in die bijna 5 jaar daarna niets mee gedaan. De artikeltekst was overigens zeer mager en summier. Ik zag bovenstaande tekst pas toen ik klaar was met mijn eigen herziening. Bij deze herziening ben ik uitgegaan van recente informatie van de BirdLife/IUCN, een eenvoudige veldgids en de Engelse wiki. De bronnen heb ik bij de relevatie alinea's geplaatst. HWN (overleg) 3 apr 2013 16:30 (CEST)Reageren