Overleg:Fideï-commis de residuo

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Tweetrapsmaking[brontekst bewerken]

In Nederland wordt het begrip tweetrapsmaking onder niet-juristen veel vaker gebruikt dan het begrip fidei-commis de residuo. Als je zoekt op het begrip tweetrapsmaking komt Wikipedia niet bij de resultaten op de eerste vijf pagina's. Naar Nederlands recht omvat de tweetrapsamking zowel de fideicommis de residuo, als de zuivere fideicommis. Het aparte lemma heeft dus bestaandrecht. Ik stel daarom voor het lemma tweetrapsmaking niet langer te laten doorverwijzen naar fidecommis de residuo, maar als eigen lemma te gaan gebruiken.

Als beginnetje kan de volgende tekst gebruikt worden:

Een tweetrapsmaking of trapsgewijze making, ook wel making over de hand genoemd, is een bepaling in een testament waarbij een erflater bepaalt dat eenzelfde erfdeel achtereenvolgens aan meerdere mensen wordt nagelaten. De eerste erfgenaam op rij mag over het algemeen niet vrij over het nagelaten vermogen beschikken zoals bij eigen vermogen en wordt daarom bezwaarde genoemd. Afhankelijk van de bevoegdheden die een erflater een de eerste tweetrapserfgenaam geeft, mag deze in meerdere of mindere mate over het erfdeel beschikken, dat wat over is, gaat naar de volgende tweetrapserfgenaam. De opvolgende erfgenamen worden verwachter genoemd. Bij alle overgangen van het tweetrapsvermogen geldt het testament van de insteller en niet het wettelijk erfrecht of testament van de bezwaarde(n). De rechtsfiguur komt uit het klassieke Romeinse recht en heette daar fideicommis of fideicommis de residuo. In België is dit niet bij wet geregeld, Nederland kent een regeling in Boek 4 BW, Titel 5, Afdeling 5 waarbij de regels voor vruchtgebruik mede van toepassing zijn (Boek 3 BW, Titel 8).

In de praktijk is het vaak de notaris of andere adviseur die kiest voor het instrument tweetrapsmaking om bepaalde wensen van een erflater testamentair vorm te geven. De erfrechtelijke comstructie wordt in Nederland sinds 2010 veel gebruikt nadat het in een bekend TV-programma werd voorgesteld als manier om erfbelasting te besparen.