Overleg:Raku

Wat ontbreekt is dat het (kennelijk) om pottenbakken gaat. Kun je dit in de tekst verwerken? Dus bijvoorbeeld een pottenbakkers-werkstuk? Gerard53 17 jan 2007 17:11 (CET)

'raku, zoals het werkelijk is.'

Raku is een eeuwenoude glazuurtechniek ,die via china in japan zijn grote ontwikkeling heeft doorgemaakt. Oorspronkelijk werd het veelal gebruikt als een onderdeel van de thee-ceremonie en was de ge-eigende vorm een theekom. De al gebakken vorm wordt voorzien van een laagsmeltende glazuur en tot zijn smeltpunt verhit ,waarna het heet uit de oven gehaald wordt; door de snelle afkoeling krimt de glazuur en zo ontstaat er barstjes in die glazuur, die we "qraquelee" noemen. In de jaren '50 werd deze techniek in de V.S. herontdekt en werd het "reduceren" er aan toegevoegd. Sindsdien is het Raku-stoken wereldwijd heel populair geworden. Reduceren betekent, dat we zuurstof onttrekken aan het object, zowel aan de scherf als aan het glazuur. We plaatsen daartoe de hete vorm in een oude vuilnisemmer en dekken het af met organisch materiaal[bijv. met zaagsel]. In deze omgeving gaat het branden dus door. Waar geen glazuur zit, wordt de zuurstof onttrokken aan de scherf en er ontstaat een koolstof-verbinding: de scherf wordt hierdoor zwart; ook door de scheurtjes in het glazuur kan het vuur nog zuurstof onttrekken: zodoende wordt de qraquele zichtbaar. Indien er een glazuur gebruikt wordt waar koper-oxyde in verwerkt zit ,kan ook hier "chemisch-gebonden zuurstof" vrijkomen en verandert de glazuur van kleur: van groen/turquaas tot rood-koper verkleuringen kunnen ontstaan...toveren dus.. ik heb dertig jaar ervaring en vind het nog steeds een boeiende bezigheid..

jan warnaar