Overleg:Schlierenoptica

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Externe links aangepast[brontekst bewerken]

Hallo medebewerkers,

Ik heb zojuist 1 externe link(s) gewijzigd op Schlierenoptica. Neem even een moment om mijn bewerking te beoordelen. Als u nog vragen heeft of u de bot bepaalde links of pagina's wilt laten negeren, raadpleeg dan deze eenvoudige FaQ voor meer informatie. Ik heb de volgende wijzigingen aangebracht:

Zie de FAQ voor problemen met de bot of met het oplossen van URLs.

Groet.—InternetArchiveBot (Fouten melden) 11 sep 2017 10:13 (CEST)Reageren

Hallo medebewerkers,

Ik heb zojuist 1 externe link(s) gewijzigd op Schlierenoptica. Neem even een moment om mijn bewerking te beoordelen. Als u nog vragen heeft of u de bot bepaalde links of pagina's wilt laten negeren, raadpleeg dan deze eenvoudige FaQ voor meer informatie. Ik heb de volgende wijzigingen aangebracht:

Zie de FAQ voor problemen met de bot of met het oplossen van URLs.

Groet.—InternetArchiveBot (Fouten melden) 7 apr 2019 10:45 (CEST)Reageren

Hallo medebewerkers,

weggehaald:

ChristiaanPR (overleg) 12 jul 2019 22:14 (CEST)Reageren

Het waarnemen van nachtelijke atmosferische onrust m.b.v. de Beam-Scope[brontekst bewerken]

De Beam-Scope is een convergerende Fresnel-lens gemaakt van een harde transparante kunststof ter grootte van een klassiek televisietoestel. Het werd vroeger gebruikt om het televisiescherm nog wat groter te doen lijken, alhoewel het heel wat vervorming van het beeld teweegbracht, vooral aan de randgedeelten ervan. Wie tegenwoordig nog in het bezit is van zo'n Beam-Scope, kan daar gebruik van maken om er de atmosferische onrust van de onbewolkte nachthemel mee waar te nemen. Men houdt de Beam-Scope met beide handen vast (op armslengte) en zorgt ervoor dat het brandpunt van de heldere ster Sirius (Alpha Canis Majoris) op één der beide ogen valt. Wat men te zien krijgt is het licht van de ster Sirius dat verspreid is over het gehele oppervlak van de Beam-Scope. Gezien het feit dat er tussen de ster Sirius en de Beam-Scope een aantal kilometer aardatmosfeer hangt, kan men een continue stroom van iets helderder en iets donkerder onregelmatigheden bemerken (vergelijkbaar met de schaduwbanden kort voor en kort na een totale zonsverduistering). Helaas is dit licht (van de ster Sirius) te zwak om m.b.v. de Beam-Scope de steeds veranderende spectrale kleuren van chromatische dispersieverschijnselen waar te nemen. Een gevoelige kleuren-nachtcamera aan het brandpunt van de ster Sirius zou bovenvernoemde optische verschijnselen beter kunnen registreren. Dit experiment lukt ook met de heldere planeet Venus, of met een heldere kunstmatige puntvormige lichtbron die op relatief grote afstand verwijderd is van de waarnemer. Het is ten strengste verboden dit experiment uit te voeren met het licht van de zon want de gevolgen zijn katastrofaal (onherstelbare schade aan het oog). DannyJ.Caes (overleg) 6 aug 2019 14:53 (CEST)Reageren