Overleg:Subjectiviteit

filosofische benadering

In het artikel wordt gesugereerd dat het woord subjectivieit in de filosofie geen relativerend karakter heeft. Ik ben het daar niet helemaal mee eens. De worden object en subject komen voor in de epistemologie. de filosofie die zich afvraagt wat kennis is en hoe men ware kennis vergaart. filosoferen heeft veel te maken met het vermogen om van perspectief te wisselen. want wie kennis verwerft doet dat altijd vanuit een bepaald perspectief. je kennis neemt toe wanneer je iets vanuit meerdere perspectieven kunt bekijken. hoe meer perspectieven je kan inemen hoe objectiever. objectiviteit en subjectiviteit hebben dus te maken

- met de ruimte een plaats die iemand inneemt. dit is zeer letterlijk te nemen. wanneer je iets waarneemt vanaf een bepaalde plaats zie je steeds maar één kant. Wil je de achterkant zien dan moet je je verplaatsen.

- met de tijd waarin je leeft: voor ons is de bliksem gewoon een elektrische ontlading. Onze voorouders zagen er de woede van de Goden in

- met de eigen persoonlijkheid.

daarom is is het vergaren van ware kennis filosofisch gezien eigenlijk onmogelijk. kennis is per definitie subjectief en onvolledig

absolute objectiviteit is dus slechts een ideaal Want het is voor een mens(=subject) onmogelijk om zich los te maken van de plek die hij ineemt' de tijd waaarin hij leeft en van zijn persoonlijkheid

"De pestbacil is een gevaarlijk organisme"

dit is voor een filosoof dus zeer twijfelachtig. mogelijk is de pestbacil onschadelijk voor bepaalde dieren. waardoor de stelling dus niet algemeen is . In west europa staat de geneeskunde op een hoog niveau waardoor de gevaren mischien minimaal zijn. In afrika daarentegen betekent een besmetting mogelijk een zekere dood.

Rusbi met dank aan mijn leraar cultuurwetenschappen Alex Lenjou