Piper PA-18 Super Cub
De Piper PA-18 Super Cub is een Amerikaans licht eenmotorig hoogdekker vliegtuig. Het veelzijdige toestel met twee zitplaatsen wordt nog steeds overal ter wereld gebruikt voor zowel sportvliegen, bush flying als sleepvliegen. De eerste vlucht was in 1949. Tot 1994 zijn er in totaal 10.326 exemplaren gebouwd door Piper Aircraft.[1]
Ontwerp[bewerken | brontekst bewerken]
Het ontwerp van de Super Cub is een directe afgeleide van de Piper Cub PA-11. De constructie bestaat uit een met doek bespannen metalen frame. De vleugels zijn niet vrijdragend en met stijlen bevestigd aan de romp. De twee zitplaatsen bevinden zich achter elkaar (in tandem). Standaard werd het toestel uitgerust met een volledig ingebouwde viercilinder boxermotor. Het motorvermogen van de diverse varianten ligt in de range van 95-150 pk. Maar er zijn later ook Super Cubs gehermotoriseerd met motoren van 180 pk. Het landingsgestel bestaat uit twee hoofdwielen onder de romp plus een staartwiel. Het toestel kan ook worden uitgerust met drijvers, ski’s of grote ‘toendrabanden’ voor ruw of instabiel terrein.
Koninklijke Luchtmacht[bewerken | brontekst bewerken]
De Nederlandse Koninklijke Luchtmacht heeft van 1952-1968 162 L-18/L-21 Super Cubs in dienst gehad voor de basis vliegtraining en diverse verkenningstaken. Verschillende Super Cubs werden tot 1976 ingezet als sleepvliegtuig bij luchtmachtzweefvliegclubs.
Varianten[bewerken | brontekst bewerken]
- PA-18 Super Cub
- Prototype met een 95 pk motor. Ook wel aangeduid als de PA-18-95.
- PA-18-105 Super Cub
- Produktievariant met een 105 pk motor.
- PA-18-105 Special
- Variant voor civiele luchtverkenning. Met gebalanceerde stuurvlakken in de staart
- PA-18-125 Super Cub
- Met 125 pk motor en flaps.
- PA-18-135 Super Cub
- Variant met 135 pk motor en met standaard twee vleugeltanks.
- PA-18-150 Super Cub
- Variant uit 1954 met 150 pk Lycoming motor.
- PA-18-180 Super Cub
- Experimentele variant met 180 pk motor.
- PA-18A
- Aangepaste versie voor agrarische toepassingen. Achterste zitplaats maakt plaats voor een sproeitank.
- PA-18S
- Watervliegtuig met drijvers.
- PA-18AS
- Agrarisch vliegtuig met drijver onderstel (klein aantal gebouwd).
- PA-19 Super Cub
- Originele aanduiding van de militaire variant. Latere aanduiding PA-18s.
- Aeromod Loadstar Model 100
- Dubbeldekker variant voor hoog gelegen vliegvelden.
- SAFAT 01
- Soedanese versie, gebouwd in Khartoum.
Militaire versies[bewerken | brontekst bewerken]
- L-18C Super Cub
- Militaire versie met 135 pk Continental motor.
- YL-21 Super Cub
- Super Cub 135s ter evaluatie aangeboden aan het Amerikaanse leger.
- L-21A Super Cub
- Militaire versie met een 125 pk Lycoming motor.
- L-21B Super Cub
- Militaire versie met een 135 pk Lycoming motor.
- TL-21A
- Omgebouwde L-21As voor trainingsdoeleinden.
- U-7A Super Cub
- Nieuwe aanduiding uit 1962 voor de L-21B.
Specificaties[bewerken | brontekst bewerken]
- Type: Piper PA-18 150
- Fabriek: Piper Aircraft
- Bemanning: 1
- Passagier: 1
- Lengte: 6,88 m
- Spanwijdte: 10,73 m
- Hoogte: 2,04 m
- Vleugeloppervlak: 16,58 m²
- Vleugelprofiel: USA 35B
- Leeg gewicht: 422 kg
- Maximum gewicht: 794 kg
- Brandstof: 140 liter
- Motor: 1 × Lycoming O-320 luchtgekoelde viercilinder boxermotor, 110 kW (150 pk)
- Propeller: tweeblads
- Eerste vlucht: 1949
- Aantal gebouwd: 10.326 (1949–1983; 1988–1994)
- Prestaties
- Maximum snelheid: 209 km/u
- Kruissnelheid: 185 km/u
- Overtreksnelheid: 69 km/u
- Never Exceed Speed: 246 km/u
- Klimsnelheid: 4,9 m/s
- Plafond: 5800 m
- Vliegbereik: 740 km
- Benodigde startbaanlengte: 152 m (met 15 m obstakel)
| Bronnen, noten en/of referenties
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Piper_PA-18_Super_Cub op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
|