Portaal:Geografie/Uitgelicht/39
Platentektoniek (of plaattektoniek) is een tektonisch model dat de structuur van de platen in de aardkorst beschrijft, hoe deze platen ontstaan, hoe ze bewegen en hoe ze verdwijnen. De theorie werd ontwikkeld in de jaren zestig van de twintigste eeuw.
De aardkorst is de buitenste laag van de Aarde en is gemiddeld ongeveer 30 kilometer dik. Deze aardkorst bestaat niet uit één geheel maar uit enkele grote platen of schollen die op de min of meer vloeibare binnenmantel van de aarde drijven. Sommige platen bestaan uit continentale korst, sommige bestaan uit oceanische korst, en er zijn platen die bestaan uit beide. Er zijn ongeveer 9 grote platen en enkele kleinere. Continentale korst is gemiddeld zo'n 40 kilometer dik, oceanische korst ongeveer 7 kilometer.