De Engelse troepen, onder leiding van Malcolm en Macduff, naderen kasteel Dunsinan van Macbeth om het te belegeren. Hiermee komt de voorspelling van de heksen uit: "Vrees niets tot het woud van Birnam oprukt naar Dunsinan." Macbeth beseft dat zijn laatste uur is aangebroken. Macbeth spreekt deze woorden uit, kort nadat hem werd bericht dat zijn vrouw, Lady Macbeth, is overleden. Hij vergelijkt het korte leven van de mens met een zinloos toneelstuk, gespeeld door pralende slechte acteurs, die nadat ze zijn verdwenen niets van waarde achterlaten.
Life's but a walking shadow
Life's but a walking shadow, a poor player
That struts and frets his hour upon the stage
And then is heard no more;
it is a tale Told by an idiot,
full of sound and fury, Signifying nothing.
Het leven is een zwervend schaduwbeeld,
Een arme speler, die op het toneel
Zijn uurtje praalt en raast, en dan verdwijnt.
Het is een sprookje, door een gek verteld
Vol dolheid en rumoer, dat niets beduidt.
De vaak aangehaalde quote To be or not to be is de eerste regel van de beroemde monoloog waarin de protagonist Hamlet zelfmoord overweegt om te ontsnappen uit de situatie waarin hij zich bevindt. Zie ook het Wikipedia-artikel To be, or not to be voor verdere analyse.
Te zijn of niet te zijn, dat is de kwestie
Te zijn of niet te zijn, dat is de kwestie:
of het nobeler is om te lijden
onder alles wat het wrede Lot je toeslingert
of om de wapens op te nemen tegen een zee van zorgen
en er al vechtend een einde aan te maken?
Te sterven, te slapen, niets meer;
en in die slaap rust vinden voor alle hartzeer
en de duizend pijnen die je lichaam je bezorgen,
dat zou een einde zijn om jezelf toe te wensen.
Te sterven; te slapen: misschien wel dromen: Ach nee,
daar wringt het 'm: want welke dromen komen in die dodenslaap,
als we de aardse zorgen hebben afgeworpen,
Het doet ons weifelen: dit is de overweging die leidt
tot de ellende van zo'n lang leven,
Want wie zou de gesel en de hoon van de tijd verdragen,
het onrecht van de onderdrukker, de arrogantie van de rijke,
de pijnen van een onbeantwoorde liefde, de dwalingen van het recht,
de onbeschoftheid van een ambtenaar, en de verachting
waarmee onbenullen je geduldige werk belonen,
wanneer je rust kan vinden met een simpele dolkstoot?
Wie zou dit alles verdragen, zweten en kreunen onder een ellendig bestaan
als niet de dreiging van wat achter de dood komt er was,
het onontdekte land waar geen reiziger uit weerkeert
verwart ons en maakt ons zwak,
zodat we liever de lasten dragen die we kennen
dan het onbekende tegemoet te gaan.
Zo verlamt het geweten ons tot lafaards,
en zo wordt gezonde daadkracht verziekt door bleek gepieker
De volgende woorden worden uitgesproken door de schurk van het stuk, Jago. Hij maakt 's nachts met veel kabaal senator Brabantio wakker; als die aan zijn raam verschijnt en vraagt wie hem op dit late uur uit zijn slaap haalt, antwoordt Jago dat hij hem komt vertellen dat zijn dochter Desdemona er met generaal Othello, de moor, vandoor is, en dat die nu bezig is haar als een zwarte ram te bespringen:
I am one, sir, that comes to tell you your daughter and the Moor are now
making the beast with two backs.
Iemand die u komt vertellen, heer, dat uw dochter en de Moor op ditzelfde ogenblik
het beest met de twee ruggen aan het maken zijn.
Caesars echtgenote Calpurnia had een voorspellende droom waarin ze haar man zag vermoord worden. Ook priesters waarschuwen ervoor dat de tekenen ongunstig zijn en dat hij zijn huis niet mag verlaten. Caesar probeert zijn vrouw te kalmeren door te zeggen dat sterven onvermijdelijk is, en dat het vreemd zou zijn voor een man als hij om bevreesd te zijn voor de dood. Hij heeft het leven van een sterke en moedige man geleid en gaat zijn kostbare tijd nu niet verspillen door het onvermijdelijke te willen ontlopen.
Cowards die many times before their deaths;
The valiant never taste of death but once.
De lafaard sterft vele malen voor hij sterft,
De dappere proeft de dood niet meer dan eens.
De oude magiër Prospero heeft net ter ere van de geliefden Miranda en Ferdinand een feestelijk visioen opgeroepen, als hij zich plots herinnert dat Caliban het op zijn leven gemunt heeft, Hij laat de geesten snel verdwijnen en vergelijkt de ‘acteurs’ van het spel dat ze juist hebben bewonderd met mensen, van wie het leven ook even snel kan zijn afgelopen:
We are such stuff
As dreams are made on; and our little life
Is rounded with a sleep.
Van dezelfde stof
Zijn wij als dromen; en ons kleine leven
Is door een slaap omringd.
In het land van Illyria is hertog Orsino hopeloos verliefd op de mooie, om haar broer rouwende Lady Olivia. Hij kwijnt weg voor haar omdat zij in haar verdriet niet ingaat op zijn avances. De hertog weigert te jagen en beveelt zijn muzikanten om hem te vermaken, terwijl hij nadenkt over zijn verlangen naar Olivia. Zijn voornemen is om zijn onmogelijke liefde te laten wegkwijnen door een overdaad aan gevoelens op te roepen. Door zichzelf ziek van passie te maken, hoopt hij op genezing:
If music be the food of love, play on
Give me excess of it; that surfeiting,
The appetite may sicken, and so die.
Indien muziek het voedsel der liefde is,
Speel verder dan, en geef mij overdaad
Zodat mijn liefde er ziek van wordt en sterft.
Tijdens de beroemde balkonscène, terwijl Romeo haar beneden in het donker afluistert, beklaagt Juliet zich erover dat Romeo de naam van de Montagues draagt, en dus de vijand is van haar familie, de Capulets. Juliet zegt dat zij van Romeo houdt, van de persoon en niet van zijn naam. Net zoals een roos nog een lieflijk geurende roos zou zijn als men ze een andere naam gaf.
What's in a name? That which we call a rose
By any other name would smell as sweet.
So Romeo would, were he not Romeo call'd,
Retain that dear perfection which he owes
Without that title. Romeo, doff thy name;
And for that name, which is no part of thee,
Take all myself.
Wat ligt er in een naam?
Het ding dat roos genoemd wordt zou, al droeg 't
Een andre naam, toch even lieflijk geuren.
En Romeo zou, als hij niet Romeo heette,
Zijn eigen lieve heerlijkheid bewaren
Zonder die titel. Romeo, leg je naam af,
En voor die naam, die van jezelf geen deel is,
Neem heel mezelf.
