Sashiko

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
harakata-sashiko

Sashiko (vertaald: kleine steekjes) is borduurwerk dat gebruikt wordt voor het verstevigen of mengen van stoffen of voor decoratieve doeleinden.[1] In Japan vanwaar de techniek afkomstige is het gebruikelijk witte katoendraad op blauwe-indigo stoffen te gebruiken. De techniek is recentelijk terug in de aandacht gekomen doordat patchwork-kleding in de mode kwam.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De techniek werd eerst gebruikt om oude kledij te herstellen en verstevigen in de Edo-periode (1603-1867) Tegen de Meiji-periode (1868-1912) was het uitgegroeid tot een taak voor de winter als het te koud is om buiten te werken.

Patronen (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Er bestaan vele patronen en er komen er steeds bij. Een selectie van enkele basispatronen hieronder.

  • Tate-jima (縦縞, verticale strepen)
  • Yoko-jima (横縞, horizontale strepen)
  • Yarai (矢来, bamboe)
  • Kagome (籠目, geweefd bamboe)
  • Hishi-igeta (菱井桁, kruisjes)
  • Shippo tsunagi (七宝, overlappende cirkels, zeven schatten)
  • Yabane (parallellogrammen)
  • Hishi-moyō (菱模様, diamant)
  • Amime (網目, visnet)

Bekende wevers[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Sashiko van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.