Sean Jones

Sean Jones
Algemene informatie
Geboren	Warren (Ohio), 29 mei 1978
Geboorteplaats	Warren
Land	Verenigde Staten
Werk
Jaren actief	2002-heden
Genre(s)	Jazz
Beroep	Muzikant, componist
Instrument(en)	Trompet, bugel
Label(s)	Mack Avenue
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Sean Jones (Warren (Ohio), 29 mei 1978)^[1]^[2]^[3]^[4] is een Amerikaanse jazzmuzikant (trompet, bugel) en -componist, te horen op het 2007 Grammy Award-winnende album Turned to Blue van Nancy Wilson. Als bandleider heeft Jones zeven albums uitgebracht onder het label Mack Avenue Records. Hij treedt op met zijn eigen bands, zowel nationaal als internationaal. Jones speelt vaak op muzieklocaties en jazzfestivals zoals het Monterey Jazz Festival, Detroit International Jazz Festival, het Vail Jazz Festival en Montreal International Jazz Festival..

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Een van Jones' eerste muzikale ervaringen was de gospelmuziek, die hij hoorde tijdens het bijwonen van de St. James' Church of God in Christ in Warren, Ohio, waar hij zong en optrad met het koor. Als beginnend muzikant begon Jones op de drums en wisselde daarna naar de trompet in de vijfde klas, nadat zijn grootmoeder hem vertelde over zijn grootvader die het instrument bespeelde tijdens de Tweede Wereldoorlog. Jones ontwikkelde rond dezelfde tijd interesse in jazzmuziek, nadat hij de twee Miles Davis-albums Kind of Blue en Tutu had ontvangen van zijn bandinstructeur.

Tegen de tijd dat hij naar de Warren G. Harding^[5] High School ging, had Jones besloten een carrière als professionele muzikant na te streven en studeerde hij zowel klassieke- als jazztrompet. In 2000 behaalde Jones een bachelordiploma in klassieke trompetuitvoeringen aan de Youngstown State University en later een masterdiploma aan de Rutgers University, waar hij studeerde bij professor William Fielder, die ook Wynton Marsalis had onderwezen. Als sessiemuzikant trad Jones op met verschillende opmerkelijke ensembles en muzikanten, waaronder Tia Fuller, Gerald Wilson, Joe Lovano, Tom Harrell, Jon Faddis, Jimmy Heath en Frank Foster.

In 2004 was Jones een periode van zes maanden bij het Lincoln Center Jazz Orchestra, waarna Marsalis hem een baan bij het ensemble aanbood als derde trompettist en een paar maanden later naar de hoofdstoel verhuisde. Rond dezelfde tijd werd Jones muziekprofessor aan de Duquesne University en woonde hij enkele jaren in de regio Pittsburgh. Jones is geselecteerd als interim artistiek directeur voor het Cleveland Jazz Orchestra. Voor het academiejaar 2012-2013 werd hij universitair hoofddocent Jazz Trumpet aan het Oberlin Conservatorium. Hij was lid van het SFJAZZ Collectief van 2015-2017. Eerder was hij hoofd van de afdeling Brass aan het Berklee College of Music. Momenteel is hij voorzitter van de afdeling jazzstudies van het Peabody Institute of the Johns Hopkins University in Baltimore. Jones zit ook in de raad van bestuur en is president-elect van Jazz Education Network (JEN). Jones wordt momenteel vertegenwoordigd door Unlimited Myles, Inc.

Awards en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

2007: Downbeat Magazine Rising Star
2007: JazzTimes Magazine Reader's Poll Best New Artist
2007: Jazz Journalists Association Trumpeter of the Year (Nominated)
2006: Downbeat Magazine Rising Star

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Als leader[bewerken | brontekst bewerken]

2004: Eternal Journey (Mack Avenue)
2005: Gemini (Mack Avenue)
2006: Roots (Mack Avenue)
2007: Kaleidoscope (Mack Avenue)
2009: The Search Within (Mack Avenue)
2011 No Need for Words (Mack Avenue)
2014 im*pro*vise: never before seen (Mack Avenue)
2017 Live from Jazz at the Bistro (Mack Avenue)

Als sideman/bijdrager[bewerken | brontekst bewerken]

2002: Live @ Zanzibar Blue, Charles Famborough
2003: New York, New Sound Gerald Wilson Orchestra (Mack Avenue)
2005: In My Time, Gerald Wilson Orchestra (Mack Avenue)
2005: Sonic Tonic, Ron Blake (Mack Avenue)
2006:Turned to Blue, Nancy Wilson (MCG Jazz)
2007: Healing Space, Tia Fuller (Mack Avenue)
2007: Monterey Moods, Gerald Wilson Orchestra (Mack Avenue)
2007: Rainbow People, Steve Turre (HighNote)
2009: Detroit, Gerald Wilson Orchestra (Mack Avenue)
2010: Decisive Steps, Tia Fuller (Mack Avenue)
2011: Legacy, Gerald Wilson Orchestra (Mack Avenue)
2011: Blues For Pekar (Ernie Krivda album) , Ernie Krivda tenorsaxofoon, Sean Jones trompet, Dominick Farinacci bugel
2019: Soul Awakening, Brandee Younger (Independent)

Compilaties[bewerken | brontekst bewerken]

2006: Legends & Lions: Blues (Mack Avenue)
2006: Legends & Lions: Swoonin' (Mack Avenue)
2006: Legends & Lions: Swingin' (Mack Avenue)
2007: Compilations (Tri-Valley YMCA)[1]
2014: Live From The Detroit Jazz Festival - 2013 (Mack Avenue)
2014: It's Christmas on Mack Avenue (Mack Avenue)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Bio. Sean Jones. Geraadpleegd op 23-07-2021.
↑ (en) Sean Jones. Sean Jones. Geraadpleegd op 23-07-2021.
↑ (en) Sean Jones | Peabody Institute. Geraadpleegd op 23-07-2021.
↑ (en) Sean Jones | Berklee. college.berklee.edu. Geraadpleegd op 23-07-2021.
↑ (en) Warren G. Harding. The White House. Geraadpleegd op 23-07-2021.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Sean Jones op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[1] (en) Bio. Sean Jones. Geraadpleegd op 23-07-2021.

[2] (en) Sean Jones. Sean Jones. Geraadpleegd op 23-07-2021.

[3] (en) Sean Jones | Peabody Institute. Geraadpleegd op 23-07-2021.

[4] (en) Sean Jones | Berklee. college.berklee.edu. Geraadpleegd op 23-07-2021.

[5] (en) Warren G. Harding. The White House. Geraadpleegd op 23-07-2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]