Ent

Planten kunnen vegetatief vermeerderd worden door enten. Hierbij wordt een deel van een plant (de ent) vastgemaakt op een deel van een andere plant (de onderstam). Dit kan op veel verschillende manieren.
Ent ongeveer even dik als onderstam: plakken, copuleren, terzijde zetten.
Onderstam is veel dikker dan de ent: spleetenten, driehoekenten, kroonenten.
Enting met niet afgesneden scheut of twijg: zoogenten.
Enting met een oog: oogeneten.

Onderstaande zou samengevoegd moeten worden met Ent (Tolkien)

Een ent is een figuur uit de boeken van J.R.R. Tolkien, vooral deel II van In de ban van de ring.

Een ent is een wezen dat geboren is uit de aarde en zo oud is als de bergen. De enten zijn de boomherders. Enten lijken veel op bomen, er zijn dan ook net als vele soorten bomen ook vele soorten enten. Enten hebben een eigen taal, het oud-Ents, dit klinkt als een lange vloeiende stroom muzikale geluiden en wordt heel langzaam gesproken. Enten vinden andere wezens erg 'haastig'. Hun levensduur is onbeperkt -hoewel ze wel gedood kunnen worden-, maar velen beginnen op hun bomen te lijken en worden nog trager dan ze al zijn. Op het laatst worden ze ook niet meer wakker. Ze wonen in Fangorn en zorgen voor dit woud. Zij houden vreemdelingen weg, onderwijzen, lopen rond, wieden, zorgen voor de bomen of staan er gewoon heel lang onbeweeglijk tussen.

Er zijn in Frodo's tijd nog weinig echte enten over, omdat er heel lang geleden een geschil is ontstaan tussen de vrouwelijke en de mannelijke enten. De mannelijke enten hielden erg van bomen, de entvrouwen meer van tuinen en bloemen en zo zijn ze in twee verschillende gebieden gaan wonen. De vrouwelijke enten zijn waarschijnlijk in een van de oorlogen van Midden-aarde vernietigd en zo bleven alleen de mannelijke enten van Fangorn over. Kinderen, entings zijn er niet meer.

Fangorn ligt naast Isengard, de toren waar Saruman in Frodo's tijd een eigen rijk aan het stichten is. De enten komen door toedoen van twee van de hobbits, Pepijn en Merijn, na eeuwen zich niet met anderen bemoeid te hebben in beweging en vallen Isengard aan. Daarbij blijkt hun ontzettende kracht. De Ring van Isengard wordt in een meer herschapen.