Het album bevat muziek die sterk aan de muziek van Sergej Rachmaninov doet denken en dan met name aan diens Tweede pianoconcert. De muziek van The Enid en Godfrey zelf bevindt zich in een uithoek van de progressieve rock, die in de 21e eeuw eigenlijk niet meer gemaakt en gekocht wordt. Het album moest voorgefinancierd worden door fans. Het verscheen pas een jaar na aankondiging, Godfrey werd tijdens de opnamen ernstig ziek en was genoodzaakt ook “zijn” band The Enid te laten voor wat het is.
