The universe & me

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The universe & me
Studioalbum van Tobin Sprout
Uitgebracht 20 januari 2017
Opgenomen Moonflower Studio
Genre Indierock
Label(s) Burger
Hoesontwerp Laura Sprout
Professionele recensie
Chronologie
2010
The bluebirds of happiness tried to land on my shoulder
  2017
The universe & me
  2020
Empty horses

(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

The universe & me is het 6e studioalbum van de Amerikaanse zanger-gitarist Tobin Sprout. Het album werd uitgebracht op 20 januari 2017.

Productie[bewerken | brontekst bewerken]

Op 8 november 2016 werd er een testdruk geperst op het label Rainbo Records.

Ontvangst[bewerken | brontekst bewerken]

Mark Deming van AllMusic noemt Sprout in zijn recensie van The universe & me een getalenteerd songwriter. Sinds hij wegging bij Guided by Voices, heeft Sprout zich als muzikant op de achtergrond begeven. Volgens Deming heeft Sprout met The universe & me laten zien dat hij nog altijd goed werk kan afleveren dat bestaat uit simpele maar expressieve melodieën. Het album doet hem denken aan de lo-fi productie van de vroege albums van Guided by Voices.[1] Saby Reyes-Kulkarni van Pitchfork deelt deze mening en stelt dat "he still proves that simplicity doesn't equate to half-assery".[2] Landon MacDonald van PopMatters merkt op dat The universe & me niet alleen in geluid maar ook in motief klinkt als het vroege werk van Guided by Voices.[3]

Tracklist[bewerken | brontekst bewerken]

Alle muziek en teksten zijn geschreven door Tobin Sprout

Nr. Titel Duur
1. Future boy today / Man of tomorrow 2:47
2. The universe and me 3:47
3. A walk across the human bridge 2:30
4. Manifest street 2:24
5. Honor guards 1:56
6. When I was a boy 2:21
7. Cowboy curtains 1:58
8. Heavenly bones 2:15
9. Heart of wax 2:13
10. I fall you fall 4:03
11. Tomorrow from heaven 3:47
12. To wake up June 2:37
13. Just one kid (takes on the world) 2:06
14. Future boy (reprise) 1:40

Bezetting[bewerken | brontekst bewerken]

  • Tobin Sprout, zang & muziek
  • Gary Vermillion, drums op #8 en #13

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]